ေနာက္ ၃လ ခန္ ့ၾကာၿပီးေနာက္ Hans မွာ Soissons သို ့ျပန္ေရာက္လာျပန္သည္။
ေအာင္ပြဲခံတပ္မေတာ္နွင့္အတူ သူက ပါရီသို ့လည္းေရာက္ခဲ့သည္ ။ Arc de Triomphe ကိုပင္
သူ ့ဆိုင္ကယ္နွင့္ပတ္ စီးခဲ့ ၿပီးၿပီ။ Tours နွင့္ Bordeaux သို ့လည္းေရာက္ခဲ့ ျပန္ေသးသည္။
တိုက္ပြဲဆိုလို ့ နည္းနည္းသာေတြ ့ခ့ဲရသည္။
သူေတြ ့ခဲ ့ဖူးေသာ ျပင္သစ္စစ္သား အမ်ားစုမွာ စစ္သံုပန္းမ်ားသာျဖစ္သည္။

ေအာင္ပြဲႀကီးကေတာ့သူၾကံဳခဲ ့ရဖူးသမွ်တြင္ေပ်ာ္စရာအေကာင္းဆံုးပင္။ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးသေဘာတူညီအၿပီးမွာ သူကပါရီမွာတစ္လ တာဝန္က်သည္။
ေနာက္ေတာ့ သူတို ့တပ္စုကို Soissons ကို သိမ္းပိုက္ထားေသာ တပ္ခြဲနွင့္ပူးေပါင္းရန္ျပန္လႊတ္လိုက္သည္။
Soissons က လွပေသာျမိဳ ့ေလးျဖစ္ၿပီး ၊ အစားအေသာက္ ၊ ဝိုင္အရက္ေပါမ်ားရာ
Hans အတြက္ေနရထိုင္ရေတာ္ေတာ္ အဆင္ေျပသည္။

သူတို ့တပ္စု Soissons သို ့ျပန္ပူးေပါင္းရမည့္သတင္းကိုသိရေသာအခါ
သူက “ ဟိုလယ္တဲကမိန္းကေလးကို သြားေတြ ့ရင္ေကာင္းမွာပဲ “ ဟုေတြးမိလိုက္သည္။
ထို ့ေနာက္ ေျပေျပလည္လည္ျဖစ္ေစဖို ့ သူမအတြက္ ပိုးေျခအိတ္တစ္စံုဝယ္ လိုက္သည္။


ဒီလိုနဲ ့ အလုပ္ပါးတဲ ့ တစ္ညေန သူက ပိုးေျခအိတ္္ကို အိပ္ကပ္ထဲထည့္ကာ ဆိုင္ကယ္နွင့္ထြက္လာခဲ့ေတာ့သည္။
အခ်ိန္မွာ ေဆာင္းဦးေပါက္ျဖစ္ရာ ေတာလမ္းတစ္ေလွ်ာက္ဆိုင္ကယ္စီးလာရသည္မွာ အရသာရွိလွသည္။
နာရီဝက္ခန္ ့ေမာင္းၿပီးမွ လယ္တဲသို ့ေရာက္သည္။
သူက တံခါးပင္မေခါက္ပဲ လက္ကိုင္ကို လွည့္ဖြင့္ဝင္လုိက္သည္။
မိန္းကေလးက စားပြဲမွာထိုင္ၿပီး အာလူးသင္ေနသည္ ။
သူမက ယူနီေဖာင္းဝတ္ စစ္သားကိုျမင္ေတာ့ လန္ ့ၿပီး ခုန္ထလိုက္သည္။


“ ရွင္ဘာလိုခ်င္လို ့လည္း “

ေနာက္ေတာ့ သူမက သူ ့ကိုမွတ္မိသြားကာ နံရံထိ ထိုးကပ္သြားၿပီး လက္ထဲမွာ ဓါးကို ကိုင္ထားသည္။

“ ေအာ ၊ ရွင္ကို း ၊ ဝက္မ်ိဳး “

“ မေၾကာက္ပါနဲ ့ ၊ကိုယ္မင္းကို ဘာမွ မလုပ္ပါဘူး ၊
ဒီမွာ မင္းအတြက္ ပိုးေျခအိတ္ေတာင္ဝယ္လာေသးတယ္ ၾကည့္ပါအံုး “

“ ရွင့္ ဟာရွင္ယူၿပီး ျပန္ ၊ ခုထြက္သြား “

“ မဆိုးပါနဲ ့ကြာ ။ဓါးကို ခ်လိုက္ေလ ၊ ကိုယ့္ကို မေၾကာက္ပါနဲ ့ “

“ ရွင့္ကုိ မေၾကာက္ေသးဘူး “ သူမက ဓါးကိုၾကမ္းေပၚလႊတ္ခ်လိုက္သည္။

သူက သံခေမာက္ကို ခႊ်တ္ကာ ထိုင္ခ်လိုက္ ၿပီး ဓါးကို သူ ့နားေရာက္ေအာင္ေျခေထာက္နွင့္ဆြဲယူလိုက္သည္။

“ ကိုယ္အာလူးကူခြာေပးရမလား “ သူမထံမွာ စကားျပန္မရ။

သူက ဓါးကို ယူ၍ အာလူးကို စခြာသည္။

သူမမ်က္နွာက တင္းမာေနကာ ရန္လိုေသာမ်က္လံုးအစံု နွင့္ နံရံကိုကပ္မွီရင္း သူ ့ကို စိုက္ၾကည့္ေနသည္။

“ ဘာလို ့ဒီေလာက္ရန္လို ေနတာလည္းကြာ “

“ ကိုယ္က မင္းကို ဒီလိုျဖစ္ဖို ့မရည္ရြယ္ပါဘူး ၊ ဒါေတာ့ သေဘာေပါက္ပါ ၊ အဲဒီတုန္းက စိတ္တိုေနၾကတာေလ ၊ မင္းေရာ ကိုယ္ေရာပဲ ၊ မရံွုးနိမ့္နိုင္တဲ ့ျပင္သစ္ တပ္မေတာ္ၾကီးနဲ ့ Maginot Line အေၾကာင္းလဲပါတယ္ေလ “
သူက ရယ္လိုက္သည္ ။

“ ေနာက္ ကိုယ္က မူးေနတယ္ေလ ၊ ဒါေပမယ့္ မင္းကိုယ့္ကိုရတာ မဆိုးပါဘူးကြာ ၊

ကိုယ္က ရုပ္မဆိုးဘူးလို ့ေကာင္မေလးေတြေျပာၾကပါတယ္ ဟဲဟဲ“

သူမ က အမုန္းမ်က္လံုးမ်ားျဖင့္ၾကည့္ရင္ း

“ ရွင္ အခုထြက္သြားစမ္း “

“ ကိုယ္သြားခ်င္မွ သြား မွာေပါ့ “

“ ရွင္မသြားရင္ အေဖ ့က Soissons က ရွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဆီသြားတိုင္မွာေနာ္ “

“ တိုင္ေလ ၊ ဘာမွ မထူးဘူး ကိုယ္တို ့ကို ေဒသခံေတြနဲ ့ခင္မင္ေအာင္ေပါင္းသင္းဖို ့အမိန္ ့ခ်ၿပီးသား “

“ မင္းနာမည္ဘယ္လိုေခၚလည္းကြ “

“ ရွင့္ အရာမဟုတ္ဘူး “

သူမ ၏ စိတ္ဆိုးေနေသာ မ်က္ဝန္းေလးမ်ားက အလြန္ခ်စ္စရာေကာင္းလွသည္။
သူမွတ္မိ ေသာပံုစံထက္ ပင္သူမက အမ်ားၾကီးပို လွလို ့ေနသည္။
ေတာ္ေတာ္ေသးေတာ့သည္ ။
သူမ အေမႀကီးက သူမ ဆရာမလို ့ေျပာခဲ့ဖူးတာ ဆိုေတာ့ သူမဟာ မိန္းမပ်ိဳအရြယ္ေပါ့။
ဒီလိုဆိုေတာ့သူကပိုလို ့ေတာင္သေဘာက်ေသးေတာ့ ။
သူစိတ္ေတြရႊင္လန္းလာသည္ ၊ သူကလည္းေခသူမဟုတ္ပါေခ် ၊
မိန္းကေလးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက သူနဲ ့တြဲရတာကို သေဘာက်ၾကရေသာသူပဲ။

“ မင္း အေဖ နဲ ့အေမေရာ “

“ လယ္ထဲ မွာ အလုပ္လုပ္ေနတယ္ “

“ ကိုယ္ ဗိုက္ဆာတယ္ကြာ ၊ ေပါင္မုန္ ့ေလး ခ်ိစ္ေလးနည္းနည္းေပးေနာ္ ၊ ပိုက္ဆံေပးပါ့မယ္ “

သူမက ေဒါသနဲ ့ ေအာ္ရယ္လိုက္သည္။

“ ဒီမယ္ ၊ ခ်ိစ့္ ဆိုတာ မျမင္ဖူးတာ ၃ လေလာက္ရွိပီရွင့္ ၊ ေပါင္မုန္ ့ကလည္း ေလာက္ေတာင္မေလာက္ဘူး။
က်မ တို ့ျမင္းေတြကိုလည္း ျပင္သစ္စစ္တပ္ကို လြန္ခဲ့တဲ့တစ္နွစ္ေလာက္ကတည္းကေပးလိုက္ရတယ္။
အခု မ်ိဳးေကာင္း ဂ်ာမန္စစ္သားေတြက က်မတို ့ႏြားေတြ ၊ ဝက္ေတြ ၊ ၾကက္ေတြကို ယူသြားျပန္ပီ “

“ သူတို ့ပိုက္ဆံေပးတယ္မလား “ သူကေျပာလိုက္သည္။

“ ပိုက္ဆံက ဘာလုပ္ရမလည္းရွင့္ ၊ ပိုက္ဆံက စားလို ့မရဘူး “

“ မင္း ဗိုက္ဆာေနတာလား “

သူမ ငိုေတာ့ သည္။

“ မလိုပါဘူး ၊ ေပါင္မုန္ ့နဲ ့အာလူးရွိရင္ျဖစ္တယ္ ၊ မနက္ျဖန္အေဖက Soissons သြားၿပီး ျမင္းအသားေလးဘာေလး ဝယ္လို ့ရရင္သြားဝယ္လိမ္ ့မယ္ “

“ ကဲ ဒီမွာ မိန္းကေလး “ “ ကိုယ္ ခ်ိစ္တိ ု ့အသားတို ့ယူလာ ခဲ့ေပးမယ္ “

“ ဘာ ၊ ရွင့္ ရဲ ့ခ်ိစ့္တို ့အသားတို ့ေတာ့မစားဘူး ၊ ငတ္လို ့သာအေသခံသြားမယ္ ၊ ရွင္တို ့ေပးတဲ ့ အစားကို မထိဘူး က်မတို ့ဆီက ရွင္တို ့ဝက္မ်ိဳးေတြ ခိုးသြားတာ “

“ အင္း ၊ ၾကည့္ေသးတာေပါ့ေလ “

သူက သံခေမာက္ကို ေကာက္ေဆာင္းရင္း ထရပ္လိုက္ကာ

“ သြားပါအံုးမယ္ မိန္းကေလး ေနာက္ေတြ ့တာေပါ့ “

ဟုျပင္သစ္လို နုတ္ဆက္ရင္းထြက္သြားေတာ့သည္။


-----------------------------------------------------------------------------------