Vista

ဘတ္စ္ကားေပၚမွာ သူမႏွင့္ ေနာက္ထပ္ခရီးသည္ ၁ ဦးပဲက်န္ေတာ့ တာသတိျပဳမိခ်ိန္မွာ
အိမ္ေရာက္ဖို ့၄ မွတ္တိုင္ေလာက္ လိုေသးသည္။
သူမက ဘတ္စကားစီးရင္ စာဖတ္ေနတတ္တာမို ့မွတ္တိုင္ေက်ာ္မသြားေစရန္သတိထားၿပီး
မၾကာမၾကာ အျပင္ကို ၾကည့္ေပးရသည္။
ေရွ ့တမွတ္တိုင္မွာ ေနာက္ဆံုး အေဖာ္ခရီးသည္ ဆင္းသြားျပန္သည္ ။
အိမ္ေရာက္ဖို ့ ၂ မွတ္တိုင္အလိုမွာ ခရီးသည္ဟူ၍ သူမတေယာက္တည္း ၊သူမ ျပံဳးလိုက္မိသည္ ။
ဘတ္စ္ကား ႀကီးတစ္စီးလံုး ကိုယ္တေယာက္တည္းစီးလာရတာ ရယ္စရာ။ဘတ္စ္ကား လံုးခ်င္းငွားတာေပါ့ ။ အျပင္မွာက မိုးေမွာင္က်ေနသည္ ။
စာအုပ္ကို သိမ္းရန္ ကတ္ျပားေလးကို ဖတ္လက္စစာမ်က္ႏွာမွာ ညွပ္လိုက္သည္။
သူမက စာရြက္ကိုေခါက္ၿပီးမွတ္တာလံုးဝမႀကိဳက္သူမို ့ ဖတ္လက္စ စာမ်က္နွာမွတ္ရန္ ကတ္ျပားလွလွေလးေတြေဆာင္ထားတတ္သည္။
စာအုပ္ကိုေပါင္ေပၚက ေဘးလြယ္အိတ္ထဲ ထည့္သိမ္းအၿပီးမွာဘယ္ဘက္မ်က္နွာနား ေအးခနဲ ျဖစ္သြားတာ ခံစားလိုက္ရသည္။ aircon ကေအးသလိုမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ မ်က္ႏွာတဝိုက္မွာပဲ စိမ့္ကနဲ ျဖစ္သြားကာ လည္ဂုတ္ေတြမွာပါ ၾကက္သီးမ်ားထသြားသည္။ သူမကေရွ ့သို ့ပံုက်ေနေသာ ဆံပင္အေခြမ်ားကို
ေနာက္သို ့စုတင္လိုက္ရင္း ေဘးဘီကိုလွည့္ၾကည့္သည္ ။ သူမနားမွာ ျမဴေတြ ဆိုင္းေနသလိုလို ။
သူမထိုင္ရာမွ ထလိုက္ကာ အေရွ ့ဘက္ တံခါးေပါက္နား ကထိုင္ခံုကို ေျပာင္းထိုင္လိုက္သည္ ။ ဆင္းရေတာ့မွာပဲေလ ။ ခဏေနေတာ့ၾကက္သီးေတြ ထသလိုျဖစ္လာျပန္သည္ ။ ေအးလိုက္တာ ။
ရုတ္တရက္ ေက်ာေပၚမွ သူမဆံပင္ေခြတေခြက အေရွ ့ကို က်လာသည္ ။ သူမလန္ ့သြားသည္ ၊ ေဘးနားမွာျမဴေတြလိုလို အေငြ ့ေတြ ဝိုင္းေနျပန္ၿပီ ၊
သူမ မေနနိင္ေတာ့ ခ်က္ျခင္းထ ကာ ကားေမာင္းသူ နားေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္ ။

Bus Captain တရုတ္ဦးေလး ႀကီး နားေရာက္ေတာ့ ေနာက္လွည့္အၾကည့္လိုက္မွာ ရင္ထဲက်ဥ္ခနဲျဖစ္သြားရသည္ ။ သူမထိုင္ခဲ့ ေသာ ေနရာနားမွာ ရပ္ေနေသာ ပံုရိပ၊္
ျမဴေတြလိုပဲ မကြဲျပား ဒါေပမယ့္ သူမကို လွမ္းၾကည့္ေနသည္ ့လူလိုလို သဏၭာန္
ဆိုတာ ကေတာ့ အေသအခ်ာပင္။

“ ဘာလည္း မိန္းကေလး “ ကားေမာင္းသူ ဦးေလးက ေမးသည္။

“ အန္ကယ္ အေနာက္မွာ တခုခုပဲ “

“ ဘာလည္း ဟင္ “ ထုိစဥ္ ကားက မီးပြိဳင့္မွာ ရပ္လိုက္သည္ မို ့ကားေမာင္းသူ ဦးေလးက
ေနာက္ကို လွည့္ၾကည့္သည္ ။

“ ဘာမွလည္း မရွိပါလား ဘာလို ့လည္း Miss ရဲ ့“

ဟင္ ၊ ဘုရားေရ သူမကို စိုက္ၾကည့္ေနေသာ ထိုျဖဳျဖဴ အေငြ ့သဏၭာန္ကို ထိုဦးေလး မေတြ ့ဘူးလား ။

“ ဟိုမွာေလ ၊ အန္ကယ္ ၊ အေနာက္မွာေလ .. အေငြ ့ေတြ သရဲလို ပဲ .. “

သူမက ေျပာရင္း ထိုသဏၭာန္ ကို ၾကည့္မိျပန္သည္။ သူမကို စိုက္ၾကည့္ေနတဲ့ အေငြ ့ေတြက ေပ်ာက္ပ်ယ္မသြားပါ။ပိုေတာင္ပီျပင္လာသလို လို။

“ သရဲလိုပဲ ဟုတ္လား ၊သရဲလိုပဲတဲ့ ၊ သရဲလိုပဲတဲ့ .. ဟားဟား “

“ ဟင္“ သူမက ထိုအေငြ ့သဏၭာန္ကို စိုက္ၾကည့္ေနရာမွာ Bus Captain ၏ ထူးျခားေသာရယ္သံေၾကာင့္
သူ ့ကို ျပန္လွည့္ၾကည့္မိသည္ ။

“ ဘုရား ေရ“ ၊ Bus Captain လူႀကီးက ဟားတိုက္ရယ္ေမာေနပါလား ။

သူ ့ကိုလွည့္ ၾကည့္လိုက္ မွ ထူးျခားမွဳတခုေၾကာင့္ သူမ ရင္ေတြပြင့္ထြက္ေတာ့မည့္အတိုင္း ႏွလံုးခုန္သံအလြန္ျမန္လာသည္။
သူမက နွလံုးသား ပါးစပ္ကခုန္ထြက္သြားမွာစိုးသည့္အတိုင္း သြားကို တင္းတင္းေစ့ထားမိလိုက္သည္။

Bus Captain ဦးေလးက ခြက္ထိုးခြက္လွန္ရယ္ေမာေနရင္းမွ တရုတ္ႀကီးကေန၊ မေလးလူႀကီး ျဖစ္သြားသည္ ။ ေနာက္တရုတ္လူငယ္ျဖစ္သြားျပန္သည္ ၊ ေနာက္ ကုလားလူငယ္ျဖစ္သြားလိုက္ ၊ အေစာက တရုတ္ဦးေလးျပန္ျဖစ္သြားလိုက္နွင့္ အမ်ိဳးမိ်ဳးေျပာင္းေနေတာ့သည္။

သူမသိလိုက္ၿပီ တခုခုမက မွားယြင္းေနေလၿပီ ။
သူမစိတ္ကို ထိန္းကာ ေနာက္မွတ္တိုင္မွာ ဆင္းမည့္ ခလုတ္ နွိပ္လုိက္သည္။
Bus Captain ကို ေက်ာခိုင္းၿပီး ေရွ ့ေပါက္မွ မဆင္းရဲေတာ့ သည္မို ့ အလည္ေပါက္ကို ေဘးတိုက္ အတုိင္း အသာေလးေလွ်ာက္သြားသည္ ။ အေနာက္က အေငြ ့သဏၭာန္ ကလည္း ထိုအတိုင္းပဲရွိေနသည္။
ကားက မွတ္တိုင္မွာရပ္လုိက္သည္ ။ သူမ အိမ္နားလည္းမဟုတ္ပါေခ် ။ ဘယ္ကိုေရာက္ ေနၿပီလည္း ဘယ္ကိုေရာက္ေရာက္ .. အခုေန ထို ဘတ္စ္ ကားေပၚမွဆင္းရင္ ပင္လယ္ျပင္ထဲေရာက္မည္ ဆိုေတာင္ သူမဆင္းျဖစ္မည္ ထင္သည္ ( သူမေရကူးမကြ်မ္းက်င္ပါ )။ ဘတ္စ္ကားကမွတ္တိုင္မွာ ရပ္ေပမယ့္ တံခါးဖြင့္မေပးပါ ။ သူမတံခါးကို တြန္းလိုက္သည္ ။တံခါးပြင့္မသြား ။
ကားေမာင္းသူဖက္လွည့္ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ေနရာမွာ ဘယ္သူမွမရွိေတာ့ေပ။
ကားတခုလံုး အေငြ ့ေတြဖုံးေနပီ .. အေနာက္ဖက္က အေငြ ့ က သူမနားေရာက္လာၿပီလား ..
အေရွ ့က ေရာ အေနာက္ကေရာ ျမဴဳခိုးေတြ ျပည့္သိပ္လာသည္ ။
သူမဘာကို မွ သဲသဲကြဲကြဲ မျမင္ရေတာ့ပါ တံခါးကို ေဆာင့္ကန္ေသာ္လည္းမပြင့္
နွာေခါင္းထဲမွာ အေငြ ့ေတြ ရွဳရွိဳက္မိသလို ...
ေလေတြက ေအးစက္ေနသည္၊ အသက္ရွဳရအလြန္ၾကပ္လာသည္ ၊
ငါ့ကို ေသေအာင္သတ္ေတာ ့မွာလား ၊ သရဲေျခာက္ေနၿပီ။
ငါဘယ္ကို ေျပးရမွာလည္း ၊ ဘတ္စ္ကားသည္အလံုပိတ္လွ်က္ ။
သူမအားႏွင့္ မွန္ကိုလည္းမခြဲ ႏိုင္ပါေခ်။
ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူမလုပ္ ႏိုင္တာကဘုရားစာရြတ္ဖို ့ျဖစ္သည္။
ဘုရားစာ.. ဟင္ .. ဘုရားေရ ..သူမ ဘယ္ဘုရားစာမွ မရေတာ့ ပါလား ။
အၿမဲလို ရြတ္ေနၾက ပုရိတ္ႀကီး ၁၁ သုတ္ .. ေမတၱာသုတ္ ၊ ဂုဏ္ေတာ္ကြန္ခ်ာ ၊ ပ႒ာန္းပစၥယုေဒၵသ
ဘာဆုိဘာမွ မရေတာ့ပါလား .. အစေလးေတာင္မသိေတာ့ ..။
ေသခ်ာၿပီ။ သူမအေၾကာက္လြန္ေနေလၿပီ။
ေၾကာင္ေတြ အေၾကာက္လြန္ လွ်င္ ကန္းသလိုပဲ သူမလည္း ကန္းေနေလၿပီ။
သူမစိတ္မထိန္းႏိုင္ရင္ အရံွဴးႏွင့္ရင္ဆိုင္ရေေတာ့မည္။
ရုန္းရင္းဆန္းခတ္ တံခါးကို ကန္ေနတာရပ္၍ စိတ္ထိန္းၿပီး
သူမ ဘတ္စ္ကားၾကမ္းျပင္ေပၚခ်က္ျခင္းထိုင္ခ်လိုက္သည္။
မ်က္စိကို စံုမွိတ္လိုက္သည္ ။ အသက္ကိုမွန္ေအာင္ရွဴသည္ ၊ေအးစက္ေသာ အေငြ ့ေတြ
ႏွာေခါင္းထဲသို ့ဝင္လာျပန္သည္ ဝင္ပေစ ..ဝင္ပေစ။ သူမ နားမွာ ျမဴခိုးေအးစက္ေတြဖိၾကပ္လာသည္ ။
စိတ္ထိန္းထား .. စိတ္ထိန္းထား မဟုတ္ရင္နင္ရူးလိမ့္မယ္ .. ထိန္းထား ..
ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ သူမ ေန ့တိုင္းရြတ္ေနၾက ပ႒ာန္းကို သတိရလာၿပီ။
အသံကိုထိန္းကာ .. တံခါးကို အာရံုျပဳကာ ရြတ္လိုက္သည္ ။

“ ေဟတုပစၥေယာ တိ ေဟတူ ေဟတု သမၸယုတၲကာနံ ဓမၼာနံ
တံသမၸယုတၲကာနဥၥ ရူပါနံ ေဟတုပစၥေယန ပစၥေယာ“

ထိုစဥ္ .. ဘတ္စ္ကား တံခါးက ကြ်ီခနဲ ပြင့္သြား ..။

“ အငယ္ေလး .. အငယ္ေလး .. အိမ္မက္ဆိုးမက္ေနတာလား .. မလန္ ့နဲ ့ေလ “

(based on true story)
Vista

ခုတေလာ စာအေတာ္ဖတ္ေနသည္။
စာလံုးေသးေသးေလးေတြနဲ ့ စာမ်က္ႏွာေထာင္ေက်ာ္ေသာ Ken Follett ၏ World Without End ကို
၂ ပတ္အတြင္းအကုန္ဖတ္ပလိုက္သည္။
စာအုပ္အထူက အုတ္နီခဲ ထက္ပင္ထူေသးသည္။
အလုပ္သြားအလုပ္ျပန္ ၊ရထားစီးလည္းဖတ္ ကားစီးလည္းဖတ္ ႏွင့္ ဝတၳဳၿပီးသြားေတာ့
မ်က္စိေတြ နီလာယံုသာမက ၊လက္ေမာင္းေတြ ပခံုးေတြပါ ေအာင့္က်န္ရစ္သည္။
သယ္ရတာ အလြန္ေလးေပမယ့္ ဇာတ္လမ္းက လက္ကမခ်ႏိုင္ေအာင္ေကာင္းတာမို ့
ၿပီးေအာင္ဖတ္ရမွာ ေက်နပ္ႏိုင္ေတာ့မယ့္ အေျခအေနမွာ ေလးတာကို လစ္လွ်ဳရွဳရေတာ့ တာပဲ။

တေန ့ကေတာင္ မမကြန္စီေဘာက္မွာ ကိုZT နဲ ့ေျပာျဖစ္ၾကေသးသည္။
သူလည္း Ken Follett ပရိသတ္ပဲတဲ့။
သူ ့က ကိုယ့္ထက္ပင္ စိတ္ႀကီးတဲ့ ဘဝမွာ Ken Follett ရဲ ့ The Pillars of the Earth ကို
ႀကိဳက္လြန္းလို ့ ဖူးႏုသစ္ ဘာသာျပန္ဝတၱဳရွည္မ်ားဘေလာ့ မွာ ဘာသာျပန္ေနသတဲ့ ။
က်ေနာ္ကေတာ့ ဘာသာျပန္ဆို တိုတိုေလးေတြသာ ျပန္ခ်င္သူမို ့
စာမ်က္ႏွာေထာင္ခ်ီေသာ ထိုစာအုပ္ကို ျမန္မာျပန္ေနေသာ သူ ့အား တကယ့္ကိုပဲ ခ်ီးက်ဳးပါသည္။
သူကလည္းေျပာရွာသည္ အခ်ိန္ေတာ့ႏွစ္နဲ ့ခ်ီၿပီး ၾကာမယ္တဲ့ း)။
ခုေတာ့ ၂ ပိုင္းျပန္ၿပီးထားေနၿပီ။

World Without End က The Pillars of the Earth ၏ ေနာက္ဆက္တြဲလို ့ေျပာရင္ေတာ့ ရနိုင္သည္။ ဇာတ္လမ္းခ်င္းမတူေပမယ့္ ေဒသေနရာ တူသည္ ။ အနွစ္ေပါင္း ၁၀၀ ေက်ာ္ ကြာၿပီး ဖြဲ ့ထားပါသည္။
World Without End
ထဲက ဇာတ္ေကာင္ အခ်ိဳ ့က The Pillars of the Earth ထဲက ဇာတ္ေကာင္မ်ားကေန ဆင္းသက္လာသည္ ဆိုကာ ဇာတ္လမ္းခ်င္း ခ်ိတ္ဆက္ ထားသည္။
အလယ္ေခတ္ အဂၤလန္ျပည္အေၾကာင္း အေသးစိတ္ေရးဖြဲ ့ထားၿပီးလက္က မခ်ခ်င္ေအာင္စာေရးေကာင္းတာကေတာ့ Ken Follett ၏ေရးဟန္သာျဖစ္ေတာ့သည္။
ထိုသို ့ဤသို ့ဆြဲေဆာင္မွဳမ်ားေၾကာင့္ World Without End အၿပီးမွာ
Ken Follett ၏ ေနာက္ဆံုးထြက္ေသာ Fall of Giants ကို မ်က္စပစ္ျပန္သည္ ။
ဒါေပမယ့္ ဒီတခါေတာ့ မတတ္ႏိုင္ေတာ့၊ စာအုပ္ဆိုဒ္က အႀကီးစား dictionary တအုပ္ထက္ကို ပိုထူေနၿပီး ၊ ဆုိင္မွာ ကိုင္ၾကည့္ယံုပင္ အေတာ္ေလး ေနသည္မို ့လက္ေလွ်ာ့လိုက္ရသည္ ။
ဤတြင္လူနဲ ့လက္နက္မမွ်တာေတြ ့ေတြ ့ေနရတဲ့ ကိုကိုက Kindle မွာေပးေလေတာ့သည္။

စာသင္ျခင္းကို လြယ္ကူေအာင္ တီထြင္ထားေသာ ပစၥည္းမ်ားကို သင္ေထာက္ကူပစၥည္းဟုေခၚမည္ဆိုလွ်င္ စာဖတ္ျခင္းကို လြယ္ကူေစရန္ တီထြင္ထားေသာ ပစၥည္းမ်ားကို ဖတ္ေထာက္ကူပစၥည္းလို ့ေခၚရမည္လား ။
ဟမ္။ တမ်ိဳးႀကီးပဲ ေခၚရတာ ။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ က်ေနာ့္အတြက္ကေတာ့အေတာ္အသံုးဝင္ေသာ ဖတ္ေထာက္ကူပစၥည္းေလး Kindle ပါေပ။ ေရာက္လာတာနဲ ့ဝယ္လို ့ရသမွ် အကုန္ဝယ္ ၊ေဒါင္းလို ့ရသမွ် အကုန္ေဒါင္း ျမန္မာ pdf လည္းမက်န္ေစရ ခုမွပဲ ၿငိမ့္ေတာ့သည္။
Kindle ပါးပါးေသးေသး ေပါ့ေပါ့ေလး ထဲမွာ ဖတ္လို သမွ် စာအုပ္ေတြ အကုန္ထည့္လို ့ရသည့္ အျပင္
dictionary လည္းပါေတာ့ အလြန္ကိုပဲ အဆင္ေျပမွ ေျပ ။
ထို ့အတြက္ ေက်းဇူးရွင္ႀကီးအား ေက်းဇူးအထူးတင္ပါသည္။

စာအုပ္ႏွင့္ အထူ အပါး ယွဥ္ၾကည့္ပါ ...

ထိုစာအုပ္မိ်ဳး ေထာင္နဲ ့ခ်ီၿပီး ဖတ္လို ့ရေသာ Kindle ပါးပါးေလး။