ဟိုးေရွးေရွးတံုးကေပါ့ ....
အမ်ိဳးသမီးႀကီးတစ္ဦးဟာ သူမအိမ္သားေတြအတြက္ ခ်ပါတီဖုတ္တိုင္းမွာ တစ္ခုအပိုထည့္ၿပီးဖုတ္ေလ့ရွိသတဲ့။ အဲဒီအပိုတစ္ခုက ေတာ့ ျဖတ္သြားျဖတ္လာလူေတြထဲမွာ ငတ္ျပတ္သူပါရင္ စားႏိုင္ေအာင္အလွဴသေဘာေပါ့။

သူမ ဟာ အဲဒီ အပိုခ်ပါတီခ်ပ္ကို အိမ္ျပတင္းေပါက္ေဘာင္ေပၚမွာ တင္ထားေလ့ရွိတယ္တဲ့ ၊
ဘယ္သူျဖစ္ျဖစ္ ယူသြားႏိုင္ေအာင္ေလ။

ေန ့တိုင္းလိုလိုပဲ အဲဒီ ခ်ပါတီ ကို ခါးကုန္းအဖုိးအိုတစ္ေယာက္ကလာယူသြားေလ့ရွိသတဲ့။
ေက်းဇူးတင္စကားေျပာရမယ့္အစား
အဲဒီခါးကုန္းႀကီးက စကားတစ္ခြန္းကို ခပ္တိုးတုိး ေရရြတ္သြားတတ္တယ္တဲ့။

အဲဒီ စကားကေတာ့ “ မေကာင္းမွဳလုပ္လွ်င္ ဒဏ္ျပန္ခံ ၊ ေကာင္းမွဳလုပ္လွ်င္ ေကာင္းက်ိဳးျပန္ “။

ဒီလိုနဲ ့ေန ့ေတြ တစ္ေန ့ၿပီးတစ္ေန ့ၾကာသြားပါေလေရာတဲ့။
ေန ့တိုင္းပဲ ခါးကုန္းႀကီးဟာ ခ်ပါတီခ်ပ္ကို ယူၿပီး
“ မေကာင္းမွဳလုပ္လွ်င္ ဒဏ္ျပန္ခံ ၊ ေကာင္းမွဳလုပ္လွ်င္ ေကာင္းက်ိဳးျပန္ “လို ့ေရရြတ္သြားသတဲ့ေလ။

အမ်ိဳးသမီးႀကီးက ၾကာေတာ့ စိတ္တိုလာပါေရာတဲ့။
“ အမေလးေတာ္ ၊ ေက်းဇူးတင္စကားေလးမ်ားတစ္ခြန္းေတာင္မေျပာဘူး “ ၊
ေန ့တုိင္း ဒီ သံေပါက္ လိုဟာပဲရြတ္ေနတာပဲ ၊
ဘာအဓိပၸါယ္မွန္းလည္းမသိ “ လို ့သူ ့ကိုယ္သူေျပာမိသတဲ့။

ဒီလိုနဲ ့တစ္ေန ့မွာေတာ့ သူမဟာ သည္းခံႏိုင္စြမ္းကုန္လြန္လာၿပီး
ခါးကုန္းႀကီးကို ရွင္းပစ္ဖို ့အထိစိတ္ရိုင္းေတြဝင္လာသတဲ့ေလ။
“ ငါ ဒါႀကီးကို ရွင္းျပစ္မွ ေအးမယ္ “ သူမက ေျပာၿပီးေတာ့ ဘာမ်ားလုပ္သလဲဆိုေတာ့
အဲဒီအလွဴ ခ်ပါတီ ထဲမွာ အဆိပ္ခပ္ထားလိုက္သတဲ့ေလ။

အဲဒီ အဆိပ္ပါတဲ ့ခ်ပါတီကို ျပတင္းေပါက္ေဘာင္ေပၚတင္မယ္လုပ္ေနတံုးမွာပဲ
သူမ လက္ေတြ တစ္ဆတ္ဆတ္ တုန္လာတယ္တဲ့ ။
“ ဘုရားေရ ၊ ငါဘာမ်ားလုပ္မိေနပါလိမ့္ “ ။
သူမက အဲဒီ အဆိပ္ခ်ပါတီကို လႊင့္ျပစ္ၿပီးေတာ့ ၊ အေကာင္းတစ္ခုအျမန္လုပ္ကာ ျပတင္းေပါက္ေဘာင္ေပၚတင္ထားလိုက္ပါေတာ့တယ္။

ထံုးစံအတိုင္းပဲ ခါးကုန္းႀကီးက ျပတင္းေပါက္ေဘာင္ေပၚက ခ်ပါတီကို ယူၿပီး ၊
ရြတ္ေနၾကအတိုင္း “ မေကာင္းမွဳလုပ္လွ်င္ ဒဏ္ျပန္ခံ ၊ ေကာင္းမွဳလုပ္လွ်င္ ေကာင္းက်ိဳးျပန္ “
လို ့ေရရြတ္ၿပီးေတာ့ ၊ အမ်ိဳးသမီးႀကီးရဲ ့ေၾကာက္စရာေကာင္းလွတဲ ့အႀကံအစည္ကို
လုံးဝမရိပ္မိလိုက္ဘဲ ၊ထြက္ခြာသြားသတဲ့။

အမ်ိဳးသမီးႀကီးဟာ ေန ့တိုင္း ခ်ပါတီကို ျပတင္းေပါက္ေဘာင္မွာ တင္ရင္းနဲ ့
စီးပြားအရွာထြက္သြားတဲ့ ၊ သူမရဲ ့သားအတြက္ဆုေတာင္းေလ့ရွိပါသတဲ့။
သူမရဲ ့သားထံမွ သတင္းမၾကားရတာ လေပါင္းမ်ားစြာရွိၿပီမို ့အမ်ိဳးသမီးႀကီးက အရမ္းကို စိတ္ပူေနၿပီးေတာ့ သားျဖစ္သူ ေခ်ာေမြ ့စြာျပန္လည္ေရာက္ရွိေရးအတြက္ ဆုေတာင္းေနရတာေပါ့။

အဲဒီေန ့ညေနမွာပဲ တံခါးေခါက္သံၾကားလို ့ သူမ တံခါးဖြင့္လိုက္ေတာ့
သူမရဲ ့သားျဖစ္သူကို တံခါးဝမွာေတြ ့ရသတဲ့။
သူမသားဟာ ပိန္ခ်ံဳးၿပီး အဝတ္အစားေတြ စုတ္ျပတ္ ၊ လူကလည္းငတ္ျပတ္ လို ့ေလ။
သားက ေျပာျပသတဲ့ ” အေမရယ္ ၊ ကံေကာင္းေပလို ့ဗ်ာ ၊
က်ေနာ္ျပန္လာလို ့ ဒီနားမေရာက္ခင္ ၁မိုင္ေလာက္မွာ ဘယ္လုိမွ မဟန္ႏိုင္ေတာ့တာဗ်ာ ။
ငတ္လြန္းလို ့၊ ပစ္လဲပါေလေရာအေမရယ္။
ေသမ်ားေတာင္ေသေတာ့မလိုျဖစ္ေနတံုး ၊
ခါးကုန္းအဘိုးအိုႀကီးတစ္ေယာက္ကိုေတြ ့လို ့ အစားေလးမ်ားပါရင္ စြန္ ့ခဲ့ပါလို ့ေတာင္းေတာ့
သူက က်ေနာ့္ကို ခ်ပါတီ တစ္ခ်ပ္လံုးေပးတယ္ဗ်ာ။ “
“ ေျပာလည္းေျပာေသးတယ္ သိလား ၊ ဒါဟာ ငါေန ့တိုင္းစားေနရတဲ့ ဟာပဲတဲ့ ၊
ဒါေပမယ့္ အခုမင္းဒုကၡက ငါ့ထက္ပိုဆိုးေနလို ့မင္းကို လွဴပါတယ္တဲ့ေလ “။

အမ်ိဳးသမီးႀကီးဟာ ၊ထိုစကားကုိၾကားေတာ့ မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုးေသြးဆုတ္ျဖဴေရာ္ၿပီး မတ္တတ္ေတာင္မရပ္ႏိုင္ျဖစ္သြားရွာလို တံခါးကို မွီလိုက္ရသတဲ့။

သူမသာ အဲဒီေန ့မနက္က အဆိပ္ခပ္ထားတဲ့ ခ်ပါတီကို
မလႊင့္ပစ္ပဲ အဘိုးႀကီးကို စားေစခဲ့ရင္ အခုေလာက္အခ်ိန္မွာ ေသဆံုးရမယ္ ့သူဟာ
သူမရဲ ့သားအရင္းပဲျဖစ္ေတာ့တယ္ ဆိုတာကို ေတြးမိလိုက္လို ေပါ့။

တစ္ခ်ိန္ထဲမွာပဲ သူမ သေဘာေပါက္သြားတာက ခါးကုန္းႀကီး ရြတ္ေလ့ရွိတဲ့
“ မေကာင္းမွဳလုပ္လွ်င္ ဒဏ္ျပန္ခံ ၊ ေကာင္းမွဳလုပ္လွ်င္ ေကာင္းက်ိဳးျပန္ “ ဆိုတဲ့ သံေပါက္ကေလးပဲျဖစ္ေတာ့တယ္။

ဒါ့ေၾကာင့္ ကုသိုလ္ေကာင္းမွဳလုပ္တာကိုဘယ္ေတာ့မွ မရပ္ၾကပါနဲ ့၊
စိတ္ထားေကာင္းေလးေမြးၿပီး ေကာင္းမွဳကုသိုလ္ကို ဆက္လုပ္ၾကပါ ၊
ေဒါသအေလွ်ာက္ အကုသိုလ္ အလုပ္ကိုမလုပ္မိၾကပါနဲ ့။
ကိုယ္လုပ္တဲ ့ေကာင္းမွဳကို သူတပါး အသိအမွတ္မျပဳေသးဘူးဆိုရင္ေတာင္မွ
မရပ္ဘဲ ဆက္္လုပ္ၾကပါလို ့ ။