ခ်ိဳလဲ့ခိုင္

ဒီနာမည္ေလးကို Facebook မွာေတြ ့ရလုိက္ေတာ့ သူမေငးေတြ သြားသည္။
ရင္းႏွီးေနေသာ ၊ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာၾကားဖူးေပမယ့္၊
ကုိယ့္ႏွုတ္မွလွမ္းေခၚဖူးသည့္အႀကိမ္ကေတာ့ မွတ္မွတ္ရရ ၁ခါေလးေတာင္မရွိ ။
ဒါေပမယ့္ ထူးျခားမွဳမ်ား နဲ ့အတူအၿမဲ သတိတရ ျဖစ္ေနသည့္နာမည္။
သူမရဲ ့ အမွတ္ရဖြယ္ အတိတ္ဘဝ မွာ တေနရာ ပိုင္ဆိုင္သည့္ နာမည္။

သူငယ္ခ်င္း မရွိလည္း တေယာက္တည္းေနတတ္ေသာ သူမ အတြက္
တီတီစီေက်ာင္း မွမိန္းခေလးမ်ားရဲ ့အေပါင္းအသင္းမလုပ္မွဳ ကိုသိပ္ဂရုမစိုက္လွပါ။
၉ တန္းမွ ျမန္မာေက်ာင္းဝင္ေသာ သူမ ၊ ထမိန္ေကာင္းစြာမဝတ္တတ္ေသာသူမ ၊
နုိင္ငံျခားမွ ေျပာင္းလာေသာ သူမ ၊ ထမိန္နဲ ့ရင္ဖံုးကို အခ်ိဳးမက်စြာဝတ္ၿပီး ၊
မ်က္ႏွာေျပာင္နဲ ့ေက်ာင္းလာတတ္သူ သူမ ကို တီတီစီ သေႏၶဟုု သူတုိ ့ကိုယ္သူတို ့သံုႏွဳန္းက်သည့္
( မူလတန္းမွ စၿပီး တီတီစီကေနတက္လာသူမ်ား ) မိန္းကေလး မ်ားက
တေယာက္မွ စ၍မေခၚပါ။ေယာက်ာ္းေလးမ်ား ကား ေပါင္းသင္းရလြယ္လွသည္။
မနာလိုစိတ္ကင္းလွသည္။
အထက္တန္းမွာ မိနး္ကေလးေတြက လွဳပ္လီလွုပ္လဲ ့ႏွင့္ပဲမ်ား တတ္ေနခ်ိန္ ၊
ေယာက်ာ္းေလးေတြေရွ ့တြင္မသြားတတ္မလာတတ္ ၊
ၾကည့္ရင္လည္း မသိသလို သိသလို လုပ္ၾကခ်ိန္တြင္ ၊ မ်က္ႏွာေျပာင္ ၊ ဆံပင္ကို စုခ်ည္ထားေသာ သူမ ကို
ေယာက်ာ္းေလးမ်ားက ပထမေတာ့ လက္တည့္စမ္းၾကည့္ေသးသည္။
မုန္ ့စားဆင္းခ်ိန္ တြင္ ေကာင္ေလးေတြက ဝရန္တာမွာ အကုန္တန္းစီကာ ထြက္လာေသာ
မိန္းကေလးေတြကို လွသူကို ရွိဳး ၊မလွသူကို စ .. လုပ္ေနၾက ခ်ိန္
သူမ က အေပါင္းအသင္းမရွိ
တေယာက္တည္း မုန္ ့ထြက္ဝယ္ေတာ့ ေနာင္အခါသူမ၏အခင္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းအုပ္စုထဲက
တေယာက္ ျဖစ္လာမည့္ ေကာင္ေလးက
” ေဟ့ တေယာက္တည္းလား ” လုိ ့လွမ္းစ သည္။
သူမက ဒါကို စတယ္ လို ့မထင္ပဲ ”ေအး ေလ တေယာက္တည္းပ ဲ” လို ့ျပန္ေျပာေတာ့
သူ ့မွာ ဘာေျပာရမွန္းမသိ ျဖစ္သြားတာ ၊
ေနာက္ေတာ့မွ ” နင္ ကင္တင္းသြားရင္ ငါတို ့အတြက္ မုန္ ့ဝယ္ခဲ့တဲ့” ။
သူမ က ဒါကို လည္း ေနာက္တယ္ မထင္ ၁၀ ေယာက္ေလာက္ တန္းစီရပ္ေနေသာ
ေယက်ာ္းေလးမ်ား ေရွ ့မွာ သူမ က ရွက္သလိုတစက္မွ မျဖစ္ဘဲ ေအး ေအး လို ့ေျပာခဲ့ၿပီး
အျပန္က်ေတာ့ အာလူးေခ်ာင္းေၾကာ္ ၂ ထုပ္ကို ေရာ ့ ဟဲ့ နင္တုိ ့တြက္ဆို
ပစ္ေပးလိုက္ခ်ိန္က စလို ့ အဲ ဒီ အုပ္စုနဲ ့သူမ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ျဖစ္လုိ ့သြားေတာ့သည္။

သူတို ့ေျပာေသာ ဂိန္းမ်ား ၊ ကာတြန္းမ်ား ကို အကုန္လိုက္ေျပာႏိုင္ေသာ
ၿပိဳင္ကားမ်ား အေၾကာင္း အတူတူသားရည္က် ေသာ သူမအတြက္
စဦးဆံုး အေပါင္းအသင္းမ်ားက ေယာက်ာ္းေလးေတြသာ။
ေယာက်ာ္းေလး မ်ားက သူမကို သူတုိ ့အထဲမွ
တေယာက္လုိ ့သာသတ္မွတ္ၿပီး ေႏြးေထြးစြာႀကိဳဆိုၾကသည္။

၈ တန္းမွာ ဘာသာစံု ဂုဏ္ထူးရလာသည့္သူမ ကို သံရံုးမွာ ေျဖလာေတာ့ ခိုးခ်လုိ ့ဒီလို ရတာေပါ့ဟု ေက်ာင္းသူမ်ားက ကြယ္ရာမွာ မၾကားတၾကား ေျပာၾကသည္ကုိ မမွဴေသာ္လည္း
တခ်ိဳ ့ဆရာမမ်ားကိုယ္တုိင္ ထိုသို ့ထင္ေနသည္ကို သိရေတာ့ အေတာ္အံ့ၾသမိေသးသည္။

ႏိုင္ငံျခားေက်ာင္းမွာ က်ဳရွင္မရွိသည္မို ့ ၊ က်ဳရွင္ယူေနက်မဟုတ္သည့္သူမက
ဘယ္ဘာသာကိုမွ က်ဳရွင္မယူဘဲ ေက်ာင္းမွာ သင္သမွ် စာကို ဖတ္ၿပီး
ပထမ အစမ္းမွာ အဆင့္ ၁ ကေန ၅ ဝင္ေတာ့မွ စေခၚမည့္သူ ရွိလာသည္မွာလည္း အံ့ၾသစရာ။
၉ တန္း မွာ ပထမ အစမ္းၿပီးမွ ေခၚေျပာမည့္ မိန္းကေလးမ်ား ရွိလာေတာ့သည္။ေအာ္ ဘြ ဘြ။

သူမက အဲဒီ ထဲက ဘယ္မိန္းကေလးသူငယ္ခ်င္းကို မွ မတြယ္တာေတာ့ ။
သူတို ့ေတြက ရက္စက္လွသည္၊ ပစ္ပယ္တတ္ၾကသည္ အတင္းေျပာၾကသည္။ တေယာက္တေယာက္ၿပိဳင္ဆိုင္ၾကသည္ ၊ စာၿပိဳင္သည္၊ မိဘခ်င္းၿပိဳင္ၾကသည္။
လာႀကိဳေသာ ကားခ်င္းၿပိဳင္သည္။
ခ်မ္းသာေသာမိဘရွိေသာ ေကာင္ေလးမ်ား ၊ ေခ်ာေသာေကာင္ေလးမ်ား၏
ဂရုစိုက္မွဳကို ရေအာင္ လုပ္တတ္ၾကသည္။
သိပ္မခ်မ္းသာေသာ မိဘမ်ားရဲ ့ကေလးမ်ားကို ႏွိမ္တတ္ၾကသည္။
အနည္းငယ္ ရည္းစား မ်ားသည္ဆိုေသာ မိန္းကေလးမ်ားကို အပ်က္သဖြယ္ေျပာတတ္ၾကသည္။

ထုိသို ့အတင္းမေျပာတတ္ဘဲ စာကိုသာ လုပ္ေသာ စာဂ်ပိုး ၊ ဆရာမ မ်ား အခ်စ္ေတာ္ အလိမၼာမိန္းကေလးမ်ားၾကေတာ့လည္း စာအေသၿပိဳင္ၾကသည္။ အတန္းထဲမွာ အဆင့္ကို လုေနၾကသည္။ နာမည္ပ်က္ရွိေသာ မိန္းကေလးမ်ား ကို ဆိုလွ်င္အေခၚအေျပာမလုပ္တတ္ၾကေပ။
သူတုိ ့ဂုဏ္ကို ထိပါးမည္ စိုးလွသည္။ အံ့ဖြယ္ ပါတကား။

သူမကေတာ့အတန္းေဖာ္မိန္းကေလးမ်ား လာေခၚရင္ေခၚလိုက္သည္ ။
ကင္တင္းေခၚရင္ လုိက္ေပးလိုက္သည္။ သူမအတြက္ေတာ့ျဖင့္သူတုိ ့ကို အေဖာ္ျပဳဖို ့မလိုအပ္ပါ။
ေနာက္ပိုင္းမွာ သူမကို ဆရာမ မ်ားကပါ ခ်စ္ခင္လာခဲ့သည္။
ဂ်ဳဂ်ဳေရ C ခန္းကို သြား chemistry ဆရာမကို ဒါေလးသြားေပးေပးဟု Bio ဆရာမက စာအုပ္ေပးခိုင္းလည္း သူမ၊ ေယာက်ာ္းေလး ေတြ ယူလာေသာ အစစ္နဲ ့ထပ္တူနီးပါး တူသည့္ ေျမြရုပ္ကို
ေက်ာင္းအုပ္ႀကီး ရံုးခန္းသြားေပးရန္ ဆရာမကိုယ္တုိင္ မကိုင္ရဲ၊
ဘယ္မိန္းကေလးမွ မထိရဲ ခ်ိန္တြင္လည္း ယူသြားေပးသူမွာသူမျဖစ္လာသည္။

၉ တန္း ေအာင္ၿပီး ၁၀ တန္းေရာက္ေတာ့ သူမက ေက်ာင္းမွာ အသားက်ေနၿပီ။
စာေတာ္ေသာ ၊ ေအးေဆးေသာ ေယာက်ာ္းေလး အေပါင္းအသင္းမ်ားေပမယ့္
ပဲမမ်ားေသာသူမကို ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးက အစ ခ်စ္ခင္လို ့လာသည္။

ထိုအခိ်န္မွာ ခ်ိဳလဲ့ကို စေတြ ့ခဲ့သည္။ ခ်ိဳလဲ့ခိုင္ ဆိုေသာနာမည္က မိန္းကေလး ေတြ ပါးစပ္မွာေရာ ေယာက်ာ္းေလးေတြပါးစပ္မွာပါ ၾကားဖူးေနၾက။ေက်ာင္းမွာ ဆံပင္မေကာက္ရ တာကို ေကာက္ေသာ ခ်ိဳလဲ ့ ၊ ဆံပင္ မဆိုးရတာကို အညိဳဆိုးေသာ ခ်ိဳလဲ ့ ကို ဆရာမမ်ားကလည္း အျမင္မၾကည္ပါတဲ့။ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးရံုးခန္းေရာက္တာလည္း ခဏခဏတဲ့။
အျပင္မွာ အသက္ႀကီးေသာ အကိုႀကီးတေယာက္နဲ ့အတြဲတဲ့ ၊ စသျဖင့္သတင္းေတြ စံုလင္လွသည္။

သူမက ခ်ိဳလဲ ့ကို ျဖတ္သြား ျဖတ္လာ ေတြ ့ေနၾက ။
ဘဲဥပံုစံတိတိပပ မ်က္ႏွာေလး ေဖြးနုေသာအသား၊ အညိဳေရာင္ဆံပင္ အေခြအလိပ္ေတြနဲ ့ ခ်ိဳလဲ့က သူမအတြက္ေတာ့ မင္းသမီးေလးလိုပဲလွပသည္။
သူမလို ပဲ တေယာက္တည္း ေတြ ့ရတတ္လို ့ ခ်ိဳလဲ့ကို မ်က္မွန္းတမ္းမိ သြားသည္။
တေန ့ေတာ့ ဝရန္တာမွာ သူမက Bio ဆရာမထံမွာ စာအုပ္ေတြသြားအယူ မွာ
မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ေတြ ့ျဖစ္ရာခ်ိဳလဲ ့မ်က္လံုးမ်ားမွ ၿပံဳးေရာင္ကိုေတြ ့သျဖင့္
သူမက ျပန္ျပံဳးျပလိုက္ရင္းအေတာ္လွတဲ့ ေကာင္မေလးဟုသာ စိတ္ထဲမွတ္လုိက္မိၿပီး
ခ်ိဳလဲ့ခိုင္ရယ္လုိ ့လည္း မသိလုိက္။

သူမက တေယာက္တည္း သြားတတ္လာတတ္သူမို ့၊
သူမလို ပဲ တေယာက္တည္း ေတြ ့ရတတ္ေသာ ခ်ိဳလဲ့ကို မွတ္မွတ္ ထင္ထင္ရွိလာသည္။
မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ေတြ ့တုိင္း ၂ ေယာက္လံုးက ဦးေအာင္ ၿပံဳးျပတတ္ၾကၿမဲ။


တေန ့ေတာ့ အတန္းထဲက စာဂ်ပိုးေလးတေယာက္က သူမကို အိမ္သာသြားရန္ အေဖာ္ေခၚသျဖင့္လိုက္အေပးတြင္ အိမ္သာမွာ ခ်ိဳလဲ့နဲ ့ေတြ ့ေတာ ့ အၿပံဳးႏွင့္ နုတ္ဆက္ျဖစ္ၾကသည္။
ခ်ိဳလဲ့ မ်က္ဝန္းမ်ား မွာ အရိပ္တမ်ိဳး ဖံုးသြားတာ သူမ စိတ္ထဲ သတိျပဳမိလိုက္သလိုလို။

စာဂ်ပိုးေလးက ခ်ိဳလဲ့ကို မသိသလိုေလး ေနၿပီး သူမတို ့ျဖတ္ေက်ာ္လာေတာ့မွ
ဟဲ့ နင္က ဘာလို ့သူနဲ ့သိေနတာလည္း ၊ သူက ခ်ိဳလဲ့ခိုင္ေလ မသိဘူးလား စသျဖင့္ ေျပာေတာ့သည္။ အတန္းထဲမွာ ထိုသတင္းပ်ံ့သြားၿပီး အတင္းေျပာတတ္သူမိန္းကေလး မ်ားထံမွ
ခ်ိဳလဲ့ သတင္းေတြ သူမထံေရာက္လာသည္။
ခ်ိဳလဲ့ကို မိန္းကေလးေတြက ဖယ္ထားၾကၿပီး သူမကိုယ္တုိင္
ဘယ္သူနဲ ့မွ လည္း အေပါင္းအသင္းမလုပ္ပါတဲ့။
အရင္တံုးက ေက်ာင္းကို မွန္ေအာင္မတက္ ၊
တက္ေတာ့လည္း အတန္းထဲက အျပင္မထြက္ဘဲ ခုႏွစ္က်မွ မွန္မွန္တက္တာေတြ ့ဖူးတာတဲ့။
သူ ့အတန္းပိုင္ဆရာမက လက္သည္းအနီဆိုးလာလို ့ဆူေတာ့ ေနာက္ေန ့ကို အမည္းဆိုးလာတာတဲ့ ၊ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးက ေက်ာင္းထုပ္ျပစ္ေတာ့မယ္ ဆဲဆဲပဲ တဲ့စသျဖင့္ သတင္းမ်ားကားစံုလွသည္။

ခ်ိဳလဲ့မ်က္ဝန္းမ်ားမွ အရိပ္ကို သူမ အဲဒီေတာ့မွ နားလည္သြားတာ ၊
ေက်ာင္းက မိန္းကေလးေတြက သူမကို ထို အတင္းေတြ ေဖာက္သည္ခ်လိုက္ရင္
သူမလည္း မေခၚေတာ့ဘဲ ေနမယ္လို ့ထင္လိုက္တာကုိး ။
သူမအတြက္ ေတာ့ ဒါေတြ အေရးမစိုက္လွပဲ ေနာက္တခါဆံုျဖစ္ေတာ့
သူမက အားရပါးရပင္ရယ္ျပမိေတာ့ ခ်ိဳ ့လဲ့မ်က္ဝန္းမ်ား အေရာင္လဲ့လို ့ ။
ဒါေပမယ့္လည္း သူမ တုိ ့တခါမွကို စကားမေျပာျဖစ္ၾက။

တေန ့မွာေတာ့ သခ်ၤာ ခ်ိန္္မွာ Bio ဆရာမက သခ်ာၤဆရာမကို လာေျပာသည္။
ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးရံုးခန္းကို ဂ်ဴဂ်ဴ ကို လႊတ္လိုက္ပါတဲ့ ။
စာသင္ခ်ိန္ႀကီးမို ့ထူးဆန္းလွသည္ ၊ ဆရာမ မ်ားခိုင္းလွ်င္ အတန္းမစ ခင္နဲ ့
အတန္းၿပီးခ်ိန္သာမ်ားသည္မို ့သူမ မွာဇေဝဇဝါ ။
ဆရာမက လိုက္သြားလုိက္ ဂ်ဳဂ်ဳ ဆရာမၾကီးကိစၥရွိလို ့ေနမယ္
ဆိုေတာ့ လိုက္သြားလိုက္သည္။ ရံုးခန္းေရာက္ေတာ့ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးက

” ဂ်ဳဂ်ဳ ၊ ခ်ိဳလဲ့ခိုင္က ေက်ာင္းေျပာင္းေတာ့မွာ အဲဒါေနာက္ဆံုး သမီးကိုေတြ ့ခ်င္လို ့တဲ့့ ”

ဆိုေတာ့ သူမ အံ့ႀသေနၿပီး ဟုတ္ကဲ့ ဟုေျပာကာ ဘာေျပာရမည္မွန္းပင္မသိခဲ့။
ဧည့္ခန္းမွာ သြားေတြ ့လိုက္ ဆိုေတာ့ သူမဝင္သြားလိုက္သည္။
ခ်ိဳလဲ ့နွင့္အတူ ထိုင္ေနေသာ အန္တီေခ်ာေခ်ာက သူမကို ၿပံဳးျပၿပီး အခန္းျပင္ထြက္သြားသည္။ ထိုအန္တီမ်က္လံုးေတြ နီေနသည္မွာ အံ့ၾသစရာ။

သူမက ခ်ိဳလဲ့ကိုလွမ္းၾကည့္လုိက္ေတာ့
ပန္းေရာင္ထေနေသာမ်က္ႏွာႏုနုေလး က အံ့ၾသဖြယ္ တင္းမာေနသည္။
မ်က္ေတာင္ထူထူေကာ့ေကာ့ေတြ ေအာက္က မ်က္လံုးညိဳ မ်ားမွာလည္း မေပ်ာ့ေျပာင္းလွေပ။

သူမက ခ်ိဳလဲ့ ႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ခံုမွာ ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး
ဒါပထမဆံုး ခ်ိဳလဲ့ကို နီးနီးကပ္ကပ္ေတြ ့ဖူးတာပဲဟုေတြးေနမိသည္။
သူမထိုင္ခ်လိုက္ေတာ့ ခ်ိဳလဲ့ မ်က္ႏွာက တင္းမွာမွဳေတြ အကုန္ေပ်ာက္သြားသည္
တိမ္စင္ေသာလ လိုပဲ ၿပံဳးလိုက္ရင္း ၊

” နင္လာတာ သိပ္ဝမ္းသာတာပဲ ဂ်ဴဂ်ဳ ”

” နင္က ဘယ္ကို ေျပာင္းမွာ လည္း ၊ ဘယ္ေက်ာင္းကိုေျပာင္းမွာတုန္း ႏွစ္လည္ႀကီးက်မွ ”

” ငါ လား ဘယ္မွ မေျပာင္းဘူး ၊ ငါ့ကို ေက်ာင္းထုတ္ေတာ့မွာ အဲဒါ နဲ ့ ေက်ာင္းထြက္လိုက္တာ ”

” ဟင္ .. ဘာဖစ္လို ့လည္း ”

” ဒီလိုပဲ ငါက ဆိုးတာကိုး ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးက ေျပာတယ္
ဆက္ၿပီး လက္မခံနုိင္ေတာ့ဘူးတဲ့ ေက်ာင္းက မထုတ္ခံရေအာင္ ထြက္လိုက္ပါတဲ့ ”

” ဟင္ နင္က ဘာဆိုးလို ့လည္း .. ”

” အို ဒါေတြ ထားလိုက္ပါ .. နင့္ကို ေတြ ့ရ စကားေျပာရတာ သိပ္ဝမ္းသာတာပဲ ဂ်ဳဂ်ဳ ”

ခ်ိဳလဲ့က သူမလက္မ်ားကို ဆုပ္ကိုင္လုိက္ရင္းေျပာသည္။

” နင္ ငါ့ကို အၿမဲတမ္းျပံဳး ျပလုိ ့ငါ ေက်းဇူးတင္တယ္ သိလား ၊
နင္ငါ့ကို ဘာမွ မေျပာေပမယ့္ နင့္ အၿပံဳးေတြက ငါ့ကို အားရွိေစတယ္ ၊
ငါသိပ္အားရွိတာပဲ။ နင္ကေတာ့ မသိဘူး ငါက နင့္ကို အားက်ေနတာ ၊
နင့့္လိုလြတ္လတ္တ့ဲ ၊ အမွီအခိုကင္းတဲ့ စိတ္ထားေကာင္းတဲ့ ျဖဳစင္တဲ့ မိန္းကေလး သိပ္ျဖစ္ခ်င္တာပဲ ”

ခ်ိဳလဲ့ လက္မ်ားကေအးစက္လွသည္။

သူမ က ထိုလက္မ်ားကို တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ရင္း
” နင္ ဘာေတြျဖစ္ခဲ့တယ္ ငါမသိဘူး သိလည္း မသိခ်င္ဘူး
အတင္းေတြကို လည္း စိတ္မဝင္စားဘူး ။ ဒါေပမယ့္ဘာမွ မခက္ပါဘူး ။
ကိုယ္ကုိယ္ကို ထိန္းလိုက္ရင္ ရပီေလ ၊နင္အခု ဘာမွလည္း ျဖစ္ေသးတာမဟုတ္ဘူး ။
ခုလည္း အျပင္ကေျဖေပါ့ဟ။
မျပင္ႏိုင္ေတာ့ ဘူးဆိုတဲ့ အေျခအေနမရွိပါဘူး ။လူပဲ လုိတယ္ ။ လူသာ အဓိကပဲ ”

ခ်ိဳလဲ့ မ်က္လံုးမွ မ်က္ရည္ေတြ က်လာကာ ေမးေစ့မွာ သြားစု ေနၾကသည္။
သူမ ရင္မွာ ဆို ့တက္ၿပီး ဘာမွ မေျပာႏိုင္ဘဲ ခ်ိဳ လဲ့ေမးေစ့မွ မ်က္ရည္စက္ကို သာ စိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။ မ်က္ရည္စက္မ်ား စုေဝးလာၿပီး သူမလက္ခံုေပၚေပါက္ခနဲ က်ေတာ့မွ ခ်ိဳလဲ့ သတိဝင္လာသည္။

” ေအး ဟုတ္တယ္ နင္ေျပာတာ မွန္တယ္ ျပင္ႏိုင္ေသးတယ္ ၊ ငါရေအာင္ ျပင္မယ္။ ငါ နင့္ကို သိပ္ေက်းဇူးတင္တယ္ ၊ နင္ဟာ ငါ့ဘဝမွာ တခါပဲ စကားေျပာဖူးေပမယ့္ သူငယ္ခ်င္းေကာင္းပဲ ။
ငါနင့္ကို တသက္လံုး ခင္ေနမွာ ပါ။ ကဲ ငါသြားေတာ့မယ္ ေနာ္”

ခ်ိဳလဲ့က ဒီလိုေျပာရင္း မ်က္ရည္ေတြကိုလက္ဖမိုးနဲ ့သုပ္လိုက္ကာ
သူမကို တခ်က္မဲ့ၿပံဳးေလး ၿပံဳးျပရင္း အျပင္ထြက္ၿပီး အန္တီေခ်ာေခ်ာေနာက္လုိက္သြားေတာ့သည္။

ေနာက္မွ ဆရာမက ရွင္းျပသည္။ ထုိအန္တီက ခ်ိဳလဲ့ အေဒၚလည္း ျဖစ္ မိေထြးလည္းျဖစ္သူ ၊ ခ်ိဳလဲ့ အေမက ငယ္ငယ္နဲ ့ဆံုးပါးသြားေတာ့ သေဘၤာအရာရွိ အေဖက မရီးကိုလက္ဆက္သည္။ ခ်ိဳလဲ့ အေမေနရာမွာ အစားမထိုးႏိုင္ အေဖက သေဘၤာေပၚမွာ အခ်ိန္ကုန္ ခ်ိဳလဲ့က မိေထြးနဲ ့ အဆင္မေျပရင္း အျပင္မွာ အတြဲေတြ ထားလာသည္။ ေက်ာင္းမွာလည္း ရြဲ ့တတ္လာသည္။
မလုပ္နဲ ့ဆိုတာကုိလုပ္ပါမ်ား၊ ေက်ာင္းက သတိေပးရတာေတြလည္းထပ္လာေတာ့ ေက်ာင္းစည္းကမ္းအထိပါးမခံသည္မို ့ထြက္ခိုင္း လိုက္သည္တဲ့။

ေနာက္မွာေတာ့ အတန္းထဲက အတင္းေတြ ျပန့္လာျပန္သည္။
ခ်ိဳလဲ့ က အျပင္ကလူႀကီးနဲ ့ ကိုယ္ဝန္ရတာတဲ့ အဲဒါ နယ္သြားေမြးမွာမလို ့ ေက်ာင္းထြက္သြားသည္တဲ့ ။ ကေလးသာသာ သူမအတြက္ေတာ့ အံ့ၾသစရာ။ ဟုတ္သည္မဟုတ္သည္အသာထား သူမမွာစိတ္မေကာင္းဘဲျဖစ္က်န္သည္။ ေအးစက္ေသာလက္မ်ားႏွင့္သူမလက္ေတြကို ဆုပ္ကုိင္ရင္း မ်က္ရည္ေပါက္ေပါက္က်တာ ကိုေတြ ့ရေတာ့ ယံုရမလိုလို ။
ဒါေပမယ့္ဒီလို ျဖစ္အံုးေတာ့ သူမက ေခၚေနေျပာေနအံုးမွာပါပဲ။


ေက်ာင္းမွာ ခ်ိဳလဲ့ မရွိေတာ့ အတင္းေတြလည္း တိတ္ကုန္သည္။
ႏွစ္ကုန္ပိုင္းမွာ ေက်ာင္းလည္း မတက္ျဖစ္ၾကေတာ့ ။သူမလည္း မျဖစ္မေနက်ဳရွင္ေတြ ယူရေတာ့သည္။
ေက်ာင္းသားမရွိေတာ့ ေက်ာင္းမွာလည္း စာမွ မသင္ေတာ့တာေလ။
ဒီလိုနဲ ့၁၀ တန္းေတြ ေျဖၿပီးသြား သည္။
သူမလည္း ၁၀ တန္းၿပီးေတာ့ ႏိုင္ငံျခားေက်ာင္းဝင္ခြင့္ေျဖရန္ က်ဳရွင္ယူရျပန္သည္။
ထို အေတာအတြင္း မွာ သီလရွင္ ၁ လ ဝတ္ျဖစ္လိုက္သည္။
အမွန္က ေယာက်ာ္းေလးဆန္ေသာသူမက အေမ့ကို စကားစပ္မိရင္း
သားေယာက်ာ္းေလးပဲ သကၤန္းစီးေပးလို ့ရတာဟုတ္ဘူး ၊
အေနာ့္ကိုလည္း မယ္သီလရွင္ဝတ္ေပးလို ့ရတယ္ဆိုၿပီးေျပာေတာ့
အေမ့တုံ ့ျပန္မွဳက မယံုေလာက္စရာ ၊ မ်က္ရည္ေတြက်ၿပီးတကယ္လား
ငယ္ေလး တကယ္ဝတ္ေပးမွာလား ဆိုေတာ့
သူမ ဝမ္းသာၿပီးဝတ္ေပးျဖစ္သည္။


သီလရွင္ေတြ၏ ဘဝရပ္တည္မွဳကို နားလည္ သေဘာေပါက္ေစရန္
သီလရွင္ဆရာႀကီး ဆရာေလးေတြ ဦးေဆာင္ၿပီး ဒုလႅဘေတြကို ဆန္ခံရပ္ေစသည္။
ဆန္ခံရပ္သြားရာတြင္ မ်က္လႊာခ်ထားရန္ ၊
အေရွ ့မွၾကြေသာ ဆရာေလး၏ ဖေနာင့္ကိုပဲၾကည့္ၿပီး သြားရန္၊ ဆူညံျခင္းမျပဳရန္ စသည္ျဖင့္အရင္ဆံုးသင္ၾကားေပးသည္။


ဆန္ခံရပ္သည့္ ေန ့တြင္ သူမတို ့ဒုလႅဘေလးေတြကို ဆရာေလး မ်ားက ဦးေဆာင္၍
၅ ပါးတတြဲႏွဳန္းျဖင့္ ရပ္ကြက္မ်ားမွာ ဆန္ခံရပ္ရသည္ ။

တေန ့ေတာ့ သူမနဲ ့ ဆရာေလး ၁ ပါးပဲ ဆန္ခံၿပီး၍
ျပန္လာၾကစဥ္ ဂ်ဳဂ်ဳ .. ဂ်ဳဂ်ဳ
ဟု အေျပးအလႊားေခၚသံၾကားေတာ့ မ်က္လႊာခ်ထားရာ
လန္ ့ၿပီးေနာက္လွည့္ၾကည့္မိေတာ့
ခ်ိဳလဲ့ခိုင္။
ေက်ာင္းဝတ္စံုနဲ ့သာေတြ ့ဖူးေနၾကမို ့အျပင္မွာ ပိုလို ့ေတာင္ေခ်ာသည္ထင္ရသည္။

“ ဂ်ဳဂ်ဳ အဲေလ ဆရာေလး ကိုျဖတ္သြားၿပီးမွ ဂ်ဳဂ်ဳပါလားဆို သိလိုက္တာ .. “

“ ေအး ငါ .အဲေလ ဆရာေလးလည္း ဒုလႅဘ ဝတ္တာ တစ္လ ..ေဒၚဉာဏစာရီေက်ာင္းမွာေလ ”

“ ေကာင္းလိုက္တာ ဆရာေလးက ေတာ့ အၿမဲ ေကာင္းတာပဲ လုပ္တယ္ေနာ္ “

“ ဟာ ဒီလိုပါပဲ “

“ အခု ငါေလ အဲ ..တပည့္ေတာ္ေလ မဆိုးေတာ့ ဘူးသိလား ၊
ဆယ္တန္းလည္း ျပန္ေျဖမယ္ ဒီႏွစ္ကို ၊ အခုဒီပလာဇာမွာ ဆိုင္ဖြင့္ထားတယ္ ၊
အန္တီနဲ ့လည္း တည့္ေအာင္ေနတယ္ “

“ အင္း ေကာင္းတာေပါ့ ၾကားရတာ ဆရာေလး တကယ္ဝမ္းသာတယ္“

ခ်ိဳလဲ့၏ ဝင္းပေသာမ်က္ႏွာေလးကိုၾကည့္ရင္း သူမ မွာဒါပဲေျပာႏိုင္သည္။


“ ဆရာေလးတို ့ကို အလွဳေငြ လွဳပါရေစ “

ခ်ိဳလဲ့က ေျပာပီး ပိုက္ဆံမ်ားကို သူမႏွင့္ ဆရာေလး ကိုလွဳသည္။
ေနာက္ မေျပာမဆိုနဲ ့ လက္ကိုင္ပုဝါေလးကို လမ္းတြင္ခ်ခင္းကာ ထိုင္ရွိခိုးမည္လုပ္ေတာ့
သူမ မွာဘာေျပာရမွန္းမသိ။

ဆရာေလး ေဒၚေမဓဉာဏီက ေတာ့ဆုေတြေသခ်ာေပးေလသည္။

“ ဤသိုျပဳရ ျမတ္ဒါနေၾကာင့္ .. “

သူမက ဆရာေလးေပးေသာဆုေတာင္းမ်ားကို မၾကားဘဲ လမ္းမွာ
ဒူးေထာက္ၿပီး လက္အုပ္ေလးခ်ီေနေသာ ခ်ိဳလဲ့ကိုသာ ေငးၾကည့္ေနမိေတာ့သည္။

-----------------------------


ခ်ိဳလဲ့ခိုင္
လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာက ၂ ခါသာစကားေျပာခဲ့ဖူးေပမယ့္ မွတ္မွတ္ရရ ျဖစ္ေနေစသည့္နာမည္ေလး။
အခု Facebook profile ပံုမွာလည္း အနည္းငယ္ျပည့္လာသည္မွ လြဲ၍
မေျပာင္းလဲေသာမ်က္ႏွာေလး။
၁၀ ႏွစ္ေက်ာ္ခန္ ့ရွိပီဟုယူဆရမည့္ ကေလးေလးႏွင့္ေဘးနားမွာ ခင္ပြန္းသည္တို ့ပံု။
ဒါဆို ဒီကေလးက ဟိုတုန္းကေမြးခဲ့တာလား ။ သူမ်ားေတြေျပာခဲ့တာအမွန္ေတြလား။

ဒါေတြသူမ အရင္ကလည္း မသိခ်င္ခဲ့ ၊ အခုလည္း မသိခ်င္ခဲ့ပါ။
အခ်ိန္ေတြအၾကာႀကီးၾကာၿပီးမွ သူမကို Face book မွာ ျပန္ေတြ ့ရရင္္္
ခ်ိဳလဲ့ဘယ္လိုမ်ိဳးျဖစ္မလဲ ဆိုတဲ့ စိတ္ေလးနဲ ့
Add friend ကို သာ ႏွိပ္လိုက္မိေတာ့သည္။