Tour လက္မွတ္ဝယ္ၿပီး အျပန္လမ္းမွာ Jungceylon  ကုန္တုိက္ ထဲျပန္ဝင္ျပီး sunblock ဝယ္ရပါတယ္။ ေရာင္းသူက ေယာက်ား္မိန္းကေလးပါပဲ ။ သူကေတာ့ ဟိုအကအလွ မိန္းကေလးေတြလို မဟုတ္ပါဘူး သိသာပါတယ္ ကိုယ္လံုးၾကီးၾကီးအသံမာမာၾကီးနဲ ့ပါ။ အမူအရာကေတာ့ ႏြဲ ့ေနာင္းေနပါတယ္။ 





ဝက္သားေပါင္းနဲ ့အခ်ဥ္ဆိုင္တြဲေရာင္း တဲ့ ဆိုင္ လည္းေတြ ့ပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ အဖံုးနဲ ့အကာနဲ ့ဆုိေတာ့ ဝယ္စားခြင့္ရပါတယ္ ။ ငါးခူကင္ေတြ ေတြ ့ေတာ့စားခ်င္တယ္ေျပာေတာ ့ မလတ္ရင္ ဗိုက္နာမွာ စိုးလို ့ကိုိကုိက ေပးမစားပါဘူး။ 

 ေလွ်ာက္ဝယ္ရင္းေတြ ့တာက သူတို ့ငါးပိရည္နဲ ့အတို ့ကို တြန္း လွည္းနဲ ့ေရာင္းတာပါ ။ 
အတို ့ဆိုတာ စံုလင္ေနတာပါပဲ။ ေပါက္ပန္းျဖဳ အပြင့္ အရြက္ ဆူးပုတ္ရြက္ ရံုးပတီသီး ခရမ္းကြ်တ္သီး ခရမ္းကေစာ့သီး နဲ ့တျခား ကိုယ္မသိတဲ့ အရြက္အစိမ္းေတြ အသီးျပဳတ္ေတြ လည္းအမ်ားၾကီးပါပဲ။ ငါးပိရည္ကလည္း တမ်ိဳးတည္းမဟုတ္ပါဘူး အျပစ္ ၊ အက်ဲ အမ်ိဳးမ်ိဳး စံုလင္ေနတာပါ။ ေရာင္းသူ အမ်ိဳးသမီးက အဂၤလိပ္လုိ မတတ္တဲ့ အတြက္ ဘယ္ဟာဘာလည္းလို ့ ေမးလုိ ့မရခဲ့ပါဘူး ။
လက္ညွိးထုိးျပီး ဟိုဟာနည္းနည္း ဒီဟာနည္းနည္း စမ္းသပ္ဖုိ ့ဝယ္လာၾကပါတယ္။ စပ္ေတာ့ အေတာ္စပ္တာေတြပါ ။
ညစာကို ဥေရာပနဲ ့ထိုင္း စတုိင္စားေသာက္ဆိုင္တခုမွာစားေတာ့ စားပြဲထိုးလုပ္ေနတာကလည္း ျမန္မာမေလးပါပဲ ။ သြက္သြက္လက္လက္ ခ်စ္စရာေလးပါ။ က်ေနာ္တို ့အခ်င္းခ်င္း စကားေျပာေနတာၾကားလို ့သူက ႏုတ္ဆက္လာပါတယ္။ 
ညီအမ ၂ ေယာက္လံုး ဒီဆိုင္မွာတဲ့ ၊သူ ေရာက္ခါစကေတာ့ ထိုင္းလို မတတ္လို ့အဆင္မေျပျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ ခုခ်ိန္မွာေတာ့ အဆင္ေျပေနပါျပီတဲ့။  ျမန္မာျပည္ဘက္မွာ အလုပ္လုပ္ရင္ ၃ ေသာင္း ၄ ေသာင္းပဲ ဆုိေတာ့ မေလာက္ဘူးတဲ့ ။ အခုေတာ့ သိန္းဂဏန္းရတာမို ့တႏွစ္တခါ ျမန္မာျပည္ျပန္တယ္တဲ့ ။မိဘလည္း ေထာက္ပံနုိင္တယ္ ဆုိလုိ ့ ဝမ္းသာရပါတယ္။
သူတုိ ့ကိုလည္း မုန္ ့ဖိုးေပးခဲ့ပါေသးတယ္။ customer ေပးတဲ့ tips ကို ဘယ္ေလာက္ျဖစ္ျဖစ္ သူတုိ ့အကုန္ယူခြင့္ရွိတယ္ဆိုလို ့ပါ။

စားၿပီးေတာ့ လွည့္ပတ္ၾကည့္ၾကပါတယ္ ။ အဲဒီမွာ night market ရွိပါတယ္။ ၁၀ နာရီမွ ဟိုတယ္ကလာေခၚမယ့္ကားကို ကုန္တိုက္ေရွ ့မွာ ေစာင့္ရမွာမို ့ကား မလာ မခ်င္း ညေဈးတန္းမွာ လိုက္ၾကည့္ၾကပါတယ္။