ညီမေလး နန္းညီက တက္ခ္လို ့ေရးရပါေတာ့မယ္..

နဂိုတည္းကစာေရးေကာင္းသူမဟုတ္လို ့ဖတ္မေကာင္းေသာ္ေခြးလႊတ္ၾကကုန္...

ေမြးကာစ ကိုယ္မမွတ္မိခင္အခ်ိန္ေတြကေတာ့့လူၾကီးေတြျပန္ေျပာျပတာပဲေရးရတာေနာ္။

ကိုယ္ဟာ ေမေမ အသက္ ၄၀ နားနီး မွေမြးတဲ့ အငယ္ဆံုးကေလးေပါ့ ။

ကိုယ့္အထက္မွာ ေယာက်ာ္းေလးတစ္ေယာက္ ဆံုးပါးသြားတာမို ့ေမေမက
ေယာက်ာ္းေလးရထပ္လုိစိတ္နဲ ့ကိုယ့္ကိုေမြးခဲ့တာေပါ့။
ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ေနတဲ့တစ္ေလွ်ာက္လံုးလည္းေယာက်ာ္းေလးလို ့ပဲထင္ခဲ့တယ္တဲ့။
ဒါ့ေၾကာင့္ဒီလို ေယာက်ာ္းေလးဆန္ေနတာ အံ့ၾသစရာမရွိပါဘူးေလ။

ကိုယ့္ မမ ဟာ ေန ့နဲ ့ညနဲ ့မွားတဲ့ကေလးျဖစ္ခဲ့တယ္တဲ ့၊ဆိုးလည္းဆ္ိုး ဆိုပဲ၊အလိုမက်တိုင္း ငို စိတ္ေကာက္ ့၊လက္ကအခ်မခံဘူးတဲ့ ခ်တာနဲ ့ငိုဆိုပဲ။လူႀကီးေတြအရမ္းပင္ပန္းခဲ့တယ္ေပါ့ေလ ။( သူလာမဖတ္နိုင္ေသးလို ့ေရးတာပါ ၊သိလို ့ကေတာ့စိတ္ေကာက္တာ နဲ ့မနည္းေခ်ာ ့ရမယ္ ၊ဒါေပမယ္ကိစၥမရွိဘူးသူလိုခ်င္တဲ့ ဟာဝယ္ထားတာရွိတယ္ ဟက္ဟက္.. )။
ကိုယ္ေမြးေတာ့ ဒီလိုမ်ားျဖစ္ေန အံုးမလားလို ့စိုးရိမ္ေပမယ့္ ကိုယ္ဟာလံုးဝ အသံတိတ္တဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္တဲ့။
ငိုတယ္ဆိုတာ မၾကားဖူးသေလာက္ ပဲတဲ ့။ ရယ္ေတာ့ရယ္တယ္တဲ့ ၊အင္း ဇာတိျပတာေနမယ္။
( အခုေတာင္ရံုးမွာ နင့္ကိုျမင္လုိ္က္ရင္ ever smiling တဲ့၊ ဘာေတြျဖစ္ျဖစ္ျပံဳးေနတာတဲ့၊
စိတ္ခ်မ္းသာတယ္တဲ ့။တကယ္က မခ်ိသြားၿဖဲေနတာကိုမ်ား)

သိတတ္တဲ့ အရြယ္ေရာက္ေတာ့ ရတဲ့ နာမည္က ဉာဏ္က်ယ္ေလးတဲ ့။
ကိုယ္ ငယ္ငယ္က အခ်ိဳအရမ္းစားတယ္ ။ဆြမ္းေတာ္တင္စြန္ ့တဲ ့မုန္ ့ကိုလည္း အၿမဲေတာင္းစားတယ္။ ကိုယ္ကစားတဲ ့ေနရာကဘုရားခန္းေဘးနားကအခန္းေလး ၊အဲဒီေနရာမွာကစားေနရင္ဆြမ္းေတာ္လာစြန္ ့တဲ ့လူၾကီးတစ္ေယာက္ေယာက္ေျခသံကိုၾကားရတယ္။လမ္းကျဖတ္ျပီးမုန္ ့ကိုေတာင္းလိုက္ရံုပဲ။
တစ္ေန ့ေခ်ာင္းေတြဆိုးေနလို ့တီတီက ဆြမ္းေတာ္တင္တဲ ့ကိတ္မုန္ ့ကို မေကၽြးျခင္တာနဲ ့ အသာေလးသိမ္းထားလုိက္တယ္။ ကိုယ္ကေတာင္းေတာ့
“ မရွိေတာ့ဘူး အငယ္ေလးရဲ ့အိမ္ေျမာင္စားသြားျပီ“ တဲ ့။
ကိုယ္ကဘာျပန္ေျပာလည္းဆိုေတာ့ .“ မဟုတ္ဘူး အဲဒါ တီတီ ညာတာ အိမ္ေျမာင္ဘတ္ (ပါးစပ္) ကေတးေတးေရး ကိတ္မုန္ ့ကအၾကီးၾကီး ဘယ္လို မွမကုန္ဘူး။ ထုတ္ေပးထုတ္ေပး“ ..ဆိုေအာ္တာတဲ့ .. အဲဒီကစျပီးေနာက္ပိုင္းရလာတဲ့ နာမည္ေပါ့ . ကိုယ့္ကုိ ပတ္လို ့မရလို ့တဲ့။
ငယ္ငယ္က ေဆာ့ေနလို ့ေခၚမရရင္ ေမေမက “ အငယ္ေလးလာခဲ့ တုတ္ေကာက္ခဲ့ “
ဆိုေခၚတာနဲ ့ေကာက္သြားလိုက္တာ ကုကၠိဳအရြက္ေတြမပါတဲ့ကိုင္းေသးေသးေလးတဲ့ ။
ခတ္တည္တည္နဲ ့ေကာက္လာၿပီ ဆိုၿပီးေတာ့ေပါ့။

စာမဖတ္တတ္ခင္ကတည္းက ရုပ္စံုကာတြန္းေလးေတြကို အိုက္တင္နဲ ့ဖတျ္ပေနၿပီ။
အမွန္ကလူၾကီးေတြဖတ္ျပရင္ မွတ္ထားတာ ၊ ေနာက္ အဲဒီ အတိုင္းျပန္ေျပာျပတာ ၊ တစ္လံုးမွ မလြဲဘူးတဲ့ ၊
ယုန္ေလးကဘာေျပာတယ္ ၊ ဇီးကြက္ၾကီးက ဘယ္လို စသျဖင့္ကို အကြက္က်က် ကိုယ္ပဲဖတ္ေနသလိုလို ေျပာျပတတ္တယ္တဲ ့။ ကိုယ္လည္းမွတ္မိတယ္ ၊စိတ္ထည္းမွာေတာ့ကိုယ္သိလို ့ဖတ္တယ္ထင္ခဲ့သလိုပဲ။
ဖတ္ၿပီးသားစာအုပ္ကို ေဘးဖယ္မဖတ္ရေသးတာကို ဖြင့္ၿပီး လူၾကီးေတြ အားတဲ့ အခ်ိန္ကိုေစာင့္ေနခဲ့တာေပါ့။

ကိုယ္တိရိစာၦန္ေတြကိုလည္း ခ်စ္တတ္တာငယ္ငယ္တည္းက ။ေၾကာင္ေတြေခြးေတြအိမ္မွာေမြးၿပီးခဲ့တယ္။ ဟုိေျပာင္းဒီေျပာင္းတစ္ခ်ိန္လံုးလုပ္ေနရတာေတာင္မွ ရေအာင္ေမြးေသးတာ ။မွတ္မွတ္ရရ အိမ္ေျပာင္းေတာ့ ေၾကာင္ကိုေတာင္ေလယာဥ္နဲ ့တင္ေခၚခဲ့ဖူးတယ္ ။ ဒါကလည္းကိုယ္တာဝန္ယူရတာ၊ေဖေဖက ကိုယ္တာဝန္ယူနိုင္မွလုပ္တဲ့ ။ေလယာဥ္မွဳးကိုလည္းေျပာမေပးနိုင္ဘူးတဲ့ ၊
လူႀကီးကေၾကာင္ကိစၥကိုလိုက္ေျပာလို ့မေကာင္းဘူးတဲ့ ။
ကိုယ့္ဘာကိုယ္သြားေျပာေလဆိုၿပီး ေလယာဥ္ရံုးထဲ လႊတ္လိုက္တယ္။
ကိုယ္သြားေျပာတယ္ အဲဒီေန ့ဖလိုက္ေမာင္းမယ့္ေလယာဥ္မွဴးကို ၊အေသးစိတ္မွတ္မိတယ္
အဲဒီ Pilot ဦးဦးက“ သမီးေလးေၾကာင္ကမေအာ္မွာေသခ်ာလား ၊ ထြက္မေျပးမွာေသခ်ာရဲ့လား၊ ေကာင္းေကာင္းတာဝန္ယူရမွာေနာ္“ ဆိုၿပီး ေမးခဲ့တာမွတ္မိတယ္ ။အခုမွျပန္စဥ္းစားမိတယ္ အာဂပဲလို ့။
တိရိစာၦန္ေတြအေပၚထားတဲ့ ေမတၱာေတာ္ေတာ္ႀကီးခဲ့တာပဲ။ ေသခ်ာအာမခံနိုင္ခဲ့လို တင္ခြင့္ရခဲ့တယ္။
ျခင္းေလးနဲ ့ေပါင္ေပၚတင္လို ့ေလ၊ အေပၚကေန အဝတ္ေလးနဲ ့အုပ္ထားတယ္ ။ ေမေမကေသခ်ာလုပ္ေပးထားတာေပါ့။ ေလယာဥ္လည္းတက္ေရာေၾကာင္ေလးမ်က္လံုးကျပဴးျပီးဝိုင္းစက္ေနတာ၊ လံုးဝေတာ့မေအာ္ဘူး၊ ေတာ္ေသးရဲ့။ ေလထဲေရာက္ေတာ့မွမ်က္လံုးပံုမွန္ျဖစ္သြားတယ္ ။အဆင္းၾကေတာ့ေအးေဆးပဲ ။
ကိုယ္က လက္ထဲမွာသူ ့ျခင္းရယ္ ပုစြန္ေျခာက္ဘူးေလးရယ္ကိုင္လို ့။

မုန္ ့ေတာင္းရင္လည္းအၿမဲ၂ ခုေတာင္းတယ္ ၊တစ္ခုက ကိုယ္စားဖို ့ေနာက္တစ္ခုက ကိုယ့္ေခြးေကြ်းဖို ့။
လူၾကီးေတြက ေခြးကို အဲလိုေကၽြးတာမၾကိဳက္လို ့၁ ခုပဲေပးတယ္ဆိုရင္ ကိုယ့္မုန္ ့ကိုတစ္ဝက္ခြဲေကၽြးခဲ့တယ္။

ကိုယ္ေယာက်ာ္းေလးဆန္တဲ့ကိစၥဟာလည္း ကိုယ့္ေဖေဖေက်းဇူးေၾကာင့္
ေယာက်ာ္းလွ်ာေလးျဖစ္မလာခဲ့တာတဲ့။
ေမေမကေယာက်ာ္းေလးလိုခ်င္သူမို ့ ကိုယ္ေမြးေတာ့ ေယာက်ာ္းေလး လိုပဲ ဆက္ဆံခဲ့တာ။
ကိုယ္ကလည္း သိတတ္တည္းက ဂါဝန္ကိုဆင္မရသူမို ့ေမေမနဲ ့အကိုက္ေပါ့ေလ။
ေနာက္ေတာ့ ေဖေဖက ေမေမ့ကို သတိေပးတယ္တဲ့ မိန္းကေလးဟာမိန္းကေလးပဲမို ့စိတ္အလိုမလိုက္ဖို ့၊ ဟိုမေရာက္ဒီမေရာက္ေလးဆိုရင္ ၾကီးရင္ဒုကၡေရာက္မွာ မို ့ေတာ္ေတာ့လို ့ေျပာတယ္္ေလ။
အဲဒီေတာ့မွ ေမေမကဘရိတ္အုပ္ၿပီး ၊ မိန္းကေလးလိုဆက္ဆံလာေတာ့တယ္ ၊
ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ကဝတ္တာစားတာေတာ့မရေတာ့ဘူး။
ေဘာင္းဘီ ၊တီရွပ္ ၊ ရွပ္အက်ီေတြပဲၾကိဳက္ေတာ့တယ္။ စိတ္ထားကလည္းမိန္းကေလးမဆန္ဘူး ။
စိတ္ေကာက္တယ္မရွိဘူး ။ခတ္ဆန္ ့ဆန္ ့ပဲ။ မေက်နပ္ရင္ မေက်နပ္ဘူးေျပာပလိုက္တယ္။

ကိုယ္ဟာ ၄နွစ္နဲ ့ေက်ာင္းထားခဲ့ရတဲ့ကေလးလည္းျဖစ္တယ္ ။
လူၾကီးေတြေက်ာင္းပို ့လို့ သြားရတာမဟုတ္ဘူး။အိမ္နားမွာကေက်ာင္းရွိတယ္။ကိုယ္ကသူမ်ားကေလးေတြေက်ာင္းတက္တာကို အရမ္းသေဘာက်တာ၊အသက္မျပည့္လို ့ေက်ာင္းမထားေသးတာကိုမရဘူး“ ေက်ာင္းသြားမယ္ ေက်ာင္းသြားမယ္“ တစ္ခ်ိန္လံုးေအာ္ေနခဲ့လို ့ ၊ ေမေမကလည္းေက်ာင္းဆရာမဆိုေတာ့ ေက်ာင္းပို ့လိုက္တာ ။
ေက်ာင္းေရာက္မွ ၿငိမ္သြားတယ္တဲ ့။ဒါ့ေၾကာင့္အတန္းတူေတြထက္ ကိုယ္က ၁နွစ္ငယ္တယ္ ၊ ရူးတိုးတိုး ။

ကိုယ္ငယ္ငယ္က မဆိုးဘူး ၊ ဒါေပမယ့္ကဲတယ္ ..ရုပ္ရွင္ၾကည့္ရင္လည္း ကိုယ့္ကိုမေခၚလိုၾကဘူး။
ရုပ္ရွင္ထဲမွာ ေကာ္ဖီေသာက္ရင္ ေကာ္ဖီေသာက္မယ္ ေျပာ၊ မုန္ ့စားရင္စားမယ္ေျပာလို ့။
ဒီေလာက္ကေတာ္ေသးတယ္ ။ ထမင္းစားမယ္ ဆုိေတာ့ ခက္ေရာ ... ။

စာဖတ္တတ္တဲ့ အရြယ္ေရာက္ေတာ့မွ ၿငိမ္သြားတာ ..စာအုပ္ပံုထဲေရာက္သြားျပီေလ ..ေဖေဖ့စာၾကည့္ခန္းထဲေရာက္သြားျပီ၊ ၃တန္းေလာက္ တည္းက စာေတြေမြေနွာက္ဖတ္ေနၿပီ။
၄ တန္းမွာ ကိုယ္မွတ္မိသေလာက္ အရွည္ဆံုး ဖတ္ခဲ့တဲ့ ဘာသာျပန္ဝတၱဳက ဆရာႀကီးျမသန္းတင့္ရဲ့ ေရႊျပည္ေတာ္ေမွ်ာ္တိုင္းေဝး (The Far Pavilions ) ေပါ့
၈ အုပ္တြဲထင္ရဲ ့..ေဖေဖ့စာၾကည့္ခန္းေထာင့္မွာထိုင္ၿပီး ဖတ္ခဲ့တာမွတ္မိတယ္ ။
ကိုယ္ဟာ အငယ္ဆံုးမို ့ ကစားေဖာ္မရွိတာလည္းပါတယ္ ၊
၁၀တန္းေျဖၿပီးေနတဲ့ အပ်ိဳေပါက္ ကိုယ့္မမဟာ
ကိုယ္နဲ ့ဘယ္ေဆာ့ေတာ့မလည္း ၊ တစ္ေနရာၿပီးတစ္ေနရာ ေျပာင္းေနရသူမုိ ့သူငယ္ခ်င္းမရွိတာလည္းပါတယ္။
ကေလးေတြဆိုေတာ့စာထည့္တာလည္းမလုပ္ျဖစ္ေတာ့ငယ္ငယ္ကသူငယ္ခ်င္းဆိုရင္ အဆက္ျပတ္သြားတာပါပဲ။

ေနာက္နုိင္ငံျခားလည္းေရာက္သြားေရာ ပိုဆိုးသြားတယ္ ၊စာဖတ္ျခင္း ၊ ပန္းခ်ီဆြဲျခင္းသာလွ်င္ကိုယ့္အေဖာ္ေပါ့။
ေဖေဖ့ေနာက္လိုက္တယ္ေပါ့ ။ေဖေဖခရီးသြားရင္လိုက္တယ္ ၊ေဂါဖ့္ရိုက္ရင္လိုက္တယ္ ၊ မနက္ေျပးလည္းလိုက္တယ္ ၊ ျပတိုက္ေတြသြားၾကည့္လည္းလိုက္တယ္ ၊ ရုပ္ထုေတြကို ကိုယ္ကပံုတူဆြဲလို ့ေပါ့။
ခ်ယ္ရီသီးတစ္ထုပ္နဲ ့ပန္းၿခံထဲထိုင္လို ့ ရြက္ေႀကြသစ္ပင္ေတြ ပံုတူဆြဲခဲ့တာေပါ့။ ကိုယ့္အတြက္ပန္းခ်ီမွာလက္ဦးဆရာက ေဖေဖပါ ၊ ေဖေဖကဆီေဆးပါဆြဲတာ၊
ဒါေပမယ့္လည္း ပန္းခ်ီဆရာမမျဖစ္လာခဲ့ပါဘူး သူ ့ပါရမီနဲ ့သူထင္ရဲ့ ။ေဖေဖလည္းပန္းခ်ီဆရာမဟုတ္ဘူးေလ ။
အင္ဂ်င္နီယာျဖစ္မယ့္လူဟာ ဒါပဲျဖစ္တာပါပဲ။ ေျပာရရင္ကိုကိုလည္းငယ္ငယ္က ပန္းခ်ီဆြဲတာပဲ၊ဂစ္တာတီးတာပဲ အသံနဲ ့ပတ္သက္လုိ ့ေတာ္ေတာ့္ကိုလုပ္ခဲ့တာ (Sound engineer ) ေတာင္စီးပြားျဖစ္လုပ္ခဲ့တယ္။
ဒါေပမယ့္လည္း အင္ဂ်င္နီယာပဲျဖစ္တာပဲ ။ တစ္ခ်ိဳ ့မိဘေတြ စာမလုပ္မွာစိုးလို ့အျပင္စာေပးမဖတ္တာ၊ ပန္းခ်ီေပးမဆြဲတာေတြ ့ေတာ့ကိုယ့္မိဘေတြေက်းဇူးတင္မိပါတယ္ ။

ကိုယ္ငယ္ငယ္ထည္းက ဘာလုပ္ရမယ္ ဘာျဖစ္ရမယ္လို ့အခ်ဳပ္ မခံခဲ့ရဘူး ။
ကိုယ္ကိုတိုင္လုပ္ျခင္လို ့လုပ္ခဲ့တာခ်ည္းပဲ။ ကိုယ္ငယ္ငယ္ ၃တန္းေလာက္အထိ စာေတာ္တဲ့ အထဲမွာမပါဘူး။ စာမွမလုပ္ပဲ။ ေဆာ့ေနတာကိုး ။
ကိုယ့္ဆရာမက ေမေမ့ကိုေျပာတယ္ “မမရဲ့ကေလးဟာ ဉာဏ္ေကာင္းသားနဲ ့စာကိုအာရံုမစိုက္တာ“ တဲ ့။
ေမေမ့က ၃တန္းကေလး ကိုယ့္ကို “ အငယ္ေလးရယ္ “ “ ေမေမက အထက္တန္းျပဆရာမေလ“ “အငယ္ေလးအတန္းပိုင္က အဲလို ေျပာေတာ့ေမေမ့မွာဘယ္ေကာင္းမလည္း“တဲ့
“ဆရာမသမီးေလး ကစာမေတာ္ဘူးဆိုေတာ့ေလ“ “ေမေမ့တပည့္ေတြကဘယ္ေလးစားေတာ့မလည္း “တဲ့။ “သမီးေလးမလုပ္နိုင္တာလည္းမဟုတ္ဘဲ ဘာျဖစ္လို ့လည္း“ တဲ့ ၊ခ်ိဳခ်ိဳေလးေျပာတယ္ ၊
ကိုယ္က အဲဒီေတာ့မွ “ အင္းဒါဆိုလည္းလုပ္မွာေပါ့ေလ“ ဆိုၿပီးေျပာတယ္တဲ့ ၊
ပံုၾကီးနဲ ့တဲ့ ေမေမကေျပာျပတာ။ကိုယ္ကေတာ့ ေအးေဆးပဲေျပာတာပါ။
အဲဒီကစ ေနာက္ပိုင္း ေမေမ အၿမဲ စိတ္ေအးရေတာ့တာပဲ။
စာမက်က္လို ့ေျပာရတယ္မရွိေတာ့ဘူး။စာေတာ္တဲ့ကေလးမိဘ ေနရာလည္းရသြားတယ္ေပါ့ေလ။
ေမေမ့ကို ကိုယ္ဟာသားေယာက်ာ္းေလးက အေမကိုေစာင့္ေရွာင့္သလို စိတ္ခ်မ္းသာေစျခင္ခဲ့တာ။
ေမေမ မလုပ္နိုင္တာေတြ ကိုယ္လုပ္နိုင္တဲ့အတြက္ ေမေမ ဟာအားႏြဲ ့သူေပါ့ ၊ ကိုယ္ကေစာင့္ေရွာက္ရမယ္
အဲလို ေတြးခဲ့တယ္။ငယ္ငယ္ထဲက ေဈးဝယ္ရင္ တြန္းလွည္းတြန္းေပးတယ္ ။ နွင္းေတာထည္းမွာေမေမေခ်ာ္မလဲေအာင္ထိန္းေပးတယ္ ၊ ေဒသဆိုင္ရာဘာသာစကားကိုကိုယ္ကပိုတတ္တဲ့အတြက္ ဘာသာျပန္ေပးတယ္ ။လူႀကီးပံုေပါ့ေလ ။

ကိုယ္ကေလးေလးဘဝမွာ အားကိုးတာကေတာ့ ဘုိးဘိုးနဲ ့ေဖေဖေပါ့ ..ကိုယ့္ဟီးရိုးေတြေပါ့ ။
ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္က်ေတာ့ ကိုကိုေပါ့ ။ သူတို ့လုပ္သမွ်အားက်ေနယံုပဲ။
တစ္ခ်ိဳ ့ေနရာေတြကိုယ္သူတို ့ကိုမေက်ာနိုင္ေသးဘူး။ ဘိုးဘိုးေလာက္ English စကား
မေျပာနုိင္ေသးဘူး၊ ဘာသာစကား ၃မ်ိဳးမေျပာတတ္ေသးဘူး။တရားအားမထုတ္နုိင္ေသးဘူး ။
ေဖေဖ့လို ဆီေဆးနိုင္ေအာင္မဆြဲတတ္ဘူး ။ တင္းနစ္မရိုက္နိုင္ဘူး ။
ကိုကို ့လို သခ်ာၤမေတာ္ဘူး ။ သူ ့ေလာက္IQ မျမင့္ဘူး ။ (ကိုယ္ကအမည္ခံအင္ဂ်င္နီယာေပါ့ )။
ကိုကို ့လို Physical intelligence လည္းမရွိဘူး ။

ကိုယ္လုပ္နိုင္တာ ကြန္ျပဴတာနဲ ့ဆိုင္တာေလးပဲရွိတယ္ ။ ဒါေတာ့စိတ္ဝင္စားလို ့ထင္ရဲ ့။ အင္းေလာကမွာအသံုးက်တာေလးတစ္ခုေတာ့ရွိအံုးမွ။

ငယ္ငယ္ကအေၾကာင္းဆို ....ဒီေလာက္ပဲေလ ..မ်ားေနၿပီေတာင္ထင္ပါတယ္ ၊။


(စာၾကြင္း ။ပံုကို ဂါဝန္ေလးနဲ ့ဆြဲထားတယ္ တကယ္ကေတာ့ငယ္ငယ္က တစ္ခါမွမဝတ္ခဲ့ဘူး )