မိန္းကေလး တကယ္ေတာ့ ကိုယ္ဟာ အရူးတေယာက္ပါ။
အရူးမွ ေတာ္ေတာ့ကုိ ရူးေနတဲ့ လူ။
မင္းက ဒီစာကိုဖတ္ရင္း ဖတ္ရင္းနဲ ့ ေက်ာင္းမွာ ကိုယ္ယူခဲ့တဲ့ computer sciences မွာ literature writing တဲြယူလို ့ေရာ ရသလားလို ့ေတြးၿပီး ရယ္ေနအံုးမွာလား။ မင္းမွာကေတာ့ အားလံုးရယ္စရာေတြ ခ်ည္းပဲေနာ္ ။ ဒါ့ေၾကာင့္လည္း ever smiling girl နာမည္ရထားတာေနမယ္။
ကိုယ္လည္း အရင္ကေတာ့ မင္းနဲ့ေတြ ့တုိင္းရယ္ခဲ့မိတာပဲ။ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ရူးလို ့သာ ရယ္ခဲ့တယ္ ဆိုတာ သေဘာေပါက္စျပဳလာပါပီ။ကိုယ္သာ စိတ္မွန္တဲ့လူဆုိ ေစာေစာ ထဲက အရာရာ အားလံုးကို သေဘာေပါက္သင့္ပါတယ္ေလ။

ကိုယ္ရူးတဲ့ အေၾကာင္းျပန္ဆက္ရေအာင္။ ကိုယ္ရူးတာကို ဘာေတြနဲ ့တုိင္းသလဲဆုိေတာ့ ပထမအခ်က္က
ျမင္ျမင္ခ်င္း ခ်စ္တယ္ love at first sight ဆိုတဲ့ ခံစားခ်က္ဟာ ႏွစ္ဘက္လံုး က ခ်စ္ၾကမွ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ခံစားခ်က္ လို ့ယူဆခဲ့မိတဲ့ အျဖစ္။
တဖက္သတ္ ကိုယ့္ဖက္ တဖက္တည္းလည္း ျမင္ျမင္ခ်င္း ခ်စ္သြားတတ္တယ္လုိ ့လံုးဝ မသိခဲ့မိတဲ့ အျဖစ္ပါ။

ကိုယ္ရူးေနတယ္ဆိုတာ သက္ေသျပမယ့္ ေနာက္အဆိုးဆံုး အခ်က္ကေတာ့ မင္း အမွန္အတုိင္းေျပာတာေတြ အကုန္လံုးကို လိမ္ညာေနတယ္ လို ့ထင္ခဲ့မိတာေပါ့။
အကုန္လံုး ကိုယ့္အျပစ္နဲ ့ကိုယ္ပါ မိန္းကေလး။
မင္း အျပစ္လံုးဝ ၀% ေတာင္ မပါပါဘူးေလ။ ဒါဆိုဘာလို ့မ်ားေျပာေနေသးလည္းဆိုေတာ့ ေလာကမွာ ကိုယ့္လို အရူးမ်ိဳး ရွိပါေသးလား ဆိုတာ မင္းသိေအာင္ ေရာ ၊ ကုိယ္လည္း မင္း အေဝးမွာ ေရာက္ေနၿပီ မို ့မင္း စိတ္အေႏွာက္အယွက္မျဖစ္တန္ရာဘူးဆိုတာေရာ၊
အမွန္ကေတာ့ ခုValentine Day မွာ အေသေကာင္လို ထုိင္ေနရင္းက ထေရးမိတဲ့စာပါ။


မင္း မသိေသးတဲ့ တခ်က္ ကိုယ္ဝန္ခံရအံုးမယ္ ၊ ကိုယ္တုိ ့ရံုးကို မင္းလာမယ္ဆိုေတာ့ မိန္းကေလးမွန္း သိေတာ့ ကန္ ့ကြက္ၾကတဲ့ အထဲမွာ ကိုယ္လည္း ပါတယ္ သိလား။
မင္းသိရင္ ေျပာေနၾကထံုးစံ I kill you လို ့ေျပာေနအံုးမွာလား။အရင္တခါတံုးက လည္း မိန္းကေလး IT Engineer ထားခဲ့ဖူးၿပီး သူမက အေၾကာင္းျပခ်က္မ်ိဳးစံုနဲ ့ urgent leave ေတြ ယူေနတာမို ့ကိုယ္တုိ ့ေတြ အေတာ္အလုပ္ဖင့္ခဲ့ရတာကိုး။
မင္းကို စေတြ ့ေတာ့ ျမင္ျမင္ခ်င္း သေဘာေတြက်ေနခဲ့တဲ့ ကုိယ္ဟာ အရင္တံုးက ကန္ ့ကြက္မိတဲ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို က်ိန္ဆဲမိလိုက္ေသးေတာ့။
တကယ္ေတာ့ အဲဒီေန ့မွာ ကုိယ့္အရူးေရာဂါ စတာပဲေလ။ ကိုယ့္ကို လက္ဆြဲႏုတ္ဆက္တဲ့ မင္းလက္ေတြရဲ ့ေႏြးေထြးမွဳ ၿပံဳးျပ မိတ္ဆက္တဲ့ မင္း အၿပံဳးေတြခ်ိဳျမမွဳ ဟာ တျခားေသာ သူေတြ အေပၚမွာလည္း ဒီစေကး ဒီႏွဳန္းအတုိင္းပဲ အတူတူဆုိ တာ အဲဒီတံုးက ကိုယ္မျမင္ခဲ့မိဘူး။ ကုိယ့္က်မွ ပိုသေယာင္ ထင္ခဲ့မိတယ္ ။
Oh God ! လို ့ေခါင္းခါၿပီး မ်က္လုံးအေပၚကပ္ မေျပာလိုက္ပါနဲ ့၊ ကိုယ္ရူးေနခဲ့တာမို ့ပါ။

ေနာက္ဆံုးေတာ့ ေယာက်ာ္းေလးတေယာက္လုိ အားကိုးရၿပီး ၿပံဳးရႊင္ခ်ိဳသာတဲ့မင္းကို ကိုယ္တုိ ့အားလံုးက ခ်စ္ခင္ၾကတာပါပဲ ။ မင္းရွိေနမွ system ေတြ ၿငိမ္တယ္လို ့ေတာင္ ေျပာယူရတယ္။ ကိုယ္ကေတာ့ ဘေဘာေတြက် ေနေတာ့တာေလ။
မင္းလည္း ကိုယ့္ကို စိတ္ဝင္စားတယ္လုိ ့ အေရးေပးတယ္လို ့ထင္ခဲ့မိတာကိုး ၊
ေဗြမယူပါနဲ ့ကိုယ္ဟာ အရူးပါ။ အခုမွ ျပန္ဆန္းစစ္ေတာ့ မင္းမ်က္လံုးအၾကည့္၊ မင္းစကား မင္း အမူအရာေတြ ဘာတခုမွာမွ ကိုယ့္အေပၚ စိတ္ဝင္စားတယ္ဆိုတာ ျပတဲ့ အခ်က္တခ်က္မွ မရွိခဲ့တာပဲ။
အဲဒါေတြကို အမွန္အတိုင္းမျမင္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ အဲဒီ တုန္းက ကိုယ္ဟာစံုလံုးကန္းသူပါ။
မင္း အမွန္အတုိင္းေျပာတာေတြ အကုန္လံုးကို ညာေနတယ္လို ့ထင္မိေလာက္ေအာင္ ရူးသြပ္ေနမွ ေတာ့ ကိုယ့္အတြက္ အေတာ့္ကိုဆိုးေနခဲ့ပါၿပီ။
မင္းနဲ ့အလုပ္ကိစၥႀကံဳတိုင္း မွာတျခားစကားေလးေတြ လမ္းေၾကာင္းေျပာင္းၿပီး ခဏေလာက္သာ စကားေျပာ ျဖစ္ေပမယ့္ ၊ မင္းနဲ ့က ကိုယ္ဝါႆနာပါတဲ့ အရာအားလံုး ေျပာလုိ ့ေဆြးေႏြးလို ့ရခဲ့တယ္ေလ။ ကိုယ္ရဲ ့ lens ေတြယူလာ ျပတံုးက မင္းက ငၾကြား လို ့ေခၚခဲ့ေသးတာမွလား။ မင္းရွိတဲ့ NOC နားကို တေန ့တခါ ေလာက္ေတ့ာ ေရာက္ဖုိ ့ကုိယ္လာ ခဲ့ပါတယ္။ ခဏေလးေတြ ့ရေပမယ္ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့တာပဲ။
ကုိယ္ဟာ တမင္မင္းဆီက မုန္ ့ေတြ လာလာ ႏုိက္စားရတာကို လည္းဘေဘာက်ခဲ့ေသးတယ္။
မင္းက သေဘာေကာင္းတာကို ကုိယ့္ကို ပစားေပးတယ္လုိ ့ထင္ခဲ့မိေသးတာ။

မိုးခ်ိန္းသံစၾကားရတဲ့ေန ့....

တေန ့ေတာ့ ကိုယ္တုိ ့ေတြ smoker's corner မွာ ေဆးလိပ္ထြက္ေသာက္ရင္း မင္းအေၾကာင္းစကားစပ္မိၾကေတာ့ HR က မိန္းကေလးတေယာက္က မင္းဟာ
လက္ထပ္ထားသူလို ့သတင္းၾကားတယ္ဆုိၿပီး ေျပာလာတယ္ ။ အဲဒီေန ့က ကိုယ္ေယာင္ၿပီး ေသာက္လက္စ စီးကရက္ကို လြင့္ပစ္လုိက္မိေသးတယ္။ ကုိယ္မယံုဘူး မယံုပါဘူး ။ မင္းမွ လက္ထပ္လက္စြပ္မဝတ္ဘဲ။
ဒါေပမယ့္ သူမ်ားေတြ ေရွ ့မွာေတာ့ ကုိယ္က မထူးျခားတဲ့ပံုနဲ ့ သူမွာ လက္ထပ္ လက္စြပ္မရွိဘူး မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး
လုိ ့ေျပာခဲ့ေသးတယ္ ။ ဟိုေကာင္မေလးက လက္ထပ္ၿပီးတုိင္း လက္စြပ္ဝတ္ရမလား ငါဆုိလည္း လက္ထပ္ၿပီးရင္ မဝတ္ဘူး လို ့ေျပာတာကို အဲေန ့လည္း ေရာက္မလာဘူး ေစာင့္မေနနဲ ့လုိ ့ ျပန္တြယ္လိုက္ေသးတယ္။

ဒါေပမယ့္ကုိယ္ ေနလုိ ့မရေတာ ့ဘူး ။ ေနာက္တပတ္က်ေတာ့ ကိုယ္စကားမရွိစကားရွာၿပီး မင္းကို ေမးခဲ့ေသးတယ္ေလ မွတ္မိမွာေပါ့ ။ အလုပ္အေၾကာင္း ေျပာရင္းက ဓါတ္ပံုအေၾကာင္းေျပာ၊ ခရီးသြားတဲ့ အေၾကာင္းရာက္သြားရင္း အသာေလး လွစ္ခနဲ မင္း bf ရွိလား ရွိရင္ သူနဲ ့သြားပါလားဆို ေမးေတာ့မင္းက ရီၿပီး မင္း လက္ထပ္ၿပီးၿပီ လို ့ေျပာခဲ့တယ္ေလ။ မင္းမွ လက္ထပ္လက္စြပ္ မဝတ္ဘဲ မၿဖီးနဲ ့ဆိုေတာ့ ၊ လက္စြပ္က ဝတ္ရမယ္ ဥပေဒရွိသလား ဆိုေျပာရင္း ရီေနတဲ့မင္းမ်က္လံုးေတြ ကို ကိုယ္ၾကည့္ၿပီး မင္းၿဖီးတာ လို ့ကိုယ္ တထစ္ခ် ယူဆလိုက္တယ္ ။ ကုိယ္ရူးတာေလ ၊ အမွန္ အမွား မဆင္ျခင္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ရူးတဲ့ ကိုယ္ေပါ့။

ေနာက္တပတ္က်ေတာ့ မင္းက လက္စြပ္ ဝတ္လာပါေရာလား ။
ကုိယ္ ့ကို တမင္လုပ္တာဘဲလုိ ့ထင္ခဲ့မိျပန္တာေလ။ ေယာက်ာ္းေလး ဝန္ထမ္းေတြ မ်ားတဲ့ အလုပ္မွာ ေန ့ေန ့ည ည လာလုပ္ရလုိ ့လက္ထပ္ထားတဲ့ သူလုိ ့ထင္ရင္ ပို လံုၿခံဳတယ္ မလုိအပ္တာေတြ မျဖစ္နိုင္ေတာ့ဘူးဆုိၿပီး တမင္ဝတ္လာတယ္လုိ ့ထင္ခဲ့မိတယ္။အဲဒါေတာ့ ကိုယ္တေယာက္တည္းမွ မဟုတ္ဘူး တျခားေကာင္ေတြေရာ အဲလိုပဲ ထင္တာပါ။ ကုိယ္တုိ ့ေတြ ေဆးလိပ္ေသာက္ေတာ ့မင္းအေၾကာင္း ေျပာျဖစ္ၾကေသးတယ္။ အိမ္ေထာင္သည္ တေယာက္ကဆုိ မင္းတုိ ့ေတြ ကို ေၾကာက္လုိ ့စြပ္လာတာေနမယ္ လို ့ေနာက္ေနေသးတယ္ ။ကိုယ္တုိ ့ေတြကလည္း မင္းကို ခင္မင္ၾကတဲ့ အေလွ်ာက္ ေန ့လည္စာ စား တူတူ လုိက္မလား ၊ ညေနျပန္ႀကံဳရင္ ပို ့ေပးမယ္နဲ ့ေျပာတတ္ၾကတယ္ေလ။ မင္းကအကုန္လံုးကို ယဥ္ေက်းစြာ ျငင္းတာပဲ မဟုတ္လား ။
မင္းရံုးက ျပန္တဲ့ အခ်ိန္က ေနာက္က်တတ္တာမို ့ တမင္ပို ့ေပးခ်င္လို ့ကို ကိုယ္လည္းမဆင္းေသးဘဲ Gym မွာ အားကစားလုပ္ရင္းေစာင့္ေနရက္က မင္းျပန္ခါနီးမွ ေရခ်ိဳးၿပီး ခုပဲျပန္ေတာ့မွာ လမ္းႀကံဳတယ္ ပို ့ေပးမယ္ဆုိ ေျပာခဲ့ဖူးတိုင္း ဒင္နာစားဖုိ ့ေယာက်ာ္းနဲ ့ ဒိတ္လုပ္ထားတယ္ဆုိ ေျပာတတ္တယ္ေလ။
ဒါကလည္း ယဥ္ေက်းစြာ ျငင္းပယ္နည္းတနည္းလို ့ထင္ခဲ့ေသးတာ။

မိုးႀကိဳးပစ္ခ်တဲ့ေန ့......

ဒီေန ့ကိုေတာ ့ကုိယ္မေမ့ႏိုင္ဘူး ၊ မေမ့နုိင္ေသးဘူး။ ေမ့သြားပါ့မလားလည္း မေသခ်ာဘူး။
အဲဒီေန ့အေၾကာင္းျပန္စဥ္းစား မိရင္ စိတ္မလွဳပ္ရွားဘဲ ေနနုိင္ၿပီ ဆိုရင္ ေတာ္ပါၿပီ။
ထံုးစံအတုိင္း ေဆးလိပ္ေသာက္ ေနၾကတဲ့ အခ်ိန္မွာ ကိုယ္တို ့ programming manager က မင္း နာမည္ကိုေျပာၿပီး မင္းနဲ ့မင္းခင္ပြန္းနဲ ့ကို Vivo city မွာေတြ ့ခဲ့တယ္လုိ ့ေျပာလာတယ္ေလ။
ကိုယ္ေလ အငယ္ေတြေျပာရင္ ယံုမွာ မဟုတ္ေသးဘူး manager က လူႀကီးလည္း ျဖစ္
တည္တည္တံ့တံ့ေနသူမို ့မစ ေလာက္ဘူးထင္လုိက္မိတယ္။တကယ္လည္း စ စရာ ဘာအေၾကာင္းမွ မရွိဘဲ ။
ငါနဲ ့ေတာင္ မိတ္ဆက္ေပးလိုက္ေသးတယ္ လို ့ထပ္ေျပာလုိက္ျပန္ေတာ့ ဒီ ့အျပင္ေသခ်ာတာမရိွေတာ့ဘူးေလ။

မင္းက လည္း အဲဒီေန ့ကအလုပ္မ်ားေနလိုက္တာ ကိုယ္အနားလာတာေတာင္ မသိဘူး။ ေနာက္တပတ္လံုး မင္းကမလာျပန္ဘူး ၊ တျခား project မွာ သြားကူေနတယ္ဆုိလား ။ ဒါဟာလည္း ကိုယ့္အတြက္ ကံေကာင္းဖို ့မ်ားျဖစ္လာတာလား။ မင္းျပန္လာတဲ့ အခ်ိန္ၾကေတာ့ ရုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္မျဖစ္ဘဲ ရီေမာရင္းနဲ
့အဲဒီအေၾကာင္းကို စကားစ ႏိုင္ခဲ့တာကိုး။
ပထမ အပတ္တံုးက ဆုိ ရင္ ကိုယ့္မ်က္နွာပ်က္ေနတာဟာ အေတာ္ ဆိုးတာမို ့ မင္းရိပ္မိသြားႏိုင္တာေပါ့။
မင္းကေတာ့ မင္းခင္ပြန္းပံုကို ဖုန္းထဲကေန ျပေသးတယ္ေနာ္။ ေတြ ့လားေခ်ာတယ္မွလား လို ့ေမးေတာ့ ေခါင္းညိမ့္လိုက္မိ ေပမယ့္ အဲဒီပံုကို ကုိယ္အခုထိ ေသခ်ာမမွတ္မိပါဘူး။

အဲဒီပံုက ကိုယ္တုိ ့ေတြ ဓါတ္ပံုရိုက္တဲ့ bokeh effect လို ပဲ ကိုယ့္မ်က္လံုးထဲ ဝါးေနခဲ့တယ္။


ရူးျခင္း ၊ ရူးမွန္းသိလို ့ရွက္ျခင္း ၊ ရွက္ရမ္းရမ္းျခင္းႏွင္ ့ေပါက္ကြဲျခင္း

အဲဒီေနာက္ပိုင္း ကိုယ္မင္းကို ျပႆနာေတြဆက္တိုက္ ရွာခဲ့မိတာ ။ အဲဒီ အခိုက္အတန္ ့မွာ ကိုယ္ဟာ ေယာက်ာ္းမဆန္ဘူး ၊ စိတ္ဓါတ္မျမင့္သူရယ္ပါ။ မင္းက ေတာ့ သတိမထားမိရွာဘူးထင္ရဲ ့ ၊ ဘာျဖစ္ေနသလဲဆိုတဲ့ပံုနဲ ့ေတာ့ၾကည့္တတ္ပါတယ္။ ကုိယ့္ ဘာကိုယ္ ထလုပ္လိုက္ရင္လည္း ရတဲ့ ကိစၥေလးကိုလည္း မင္းကိုေခၚေျပာ။ Fault အေနနဲ ့လုပ္ Report ေတြတင္နဲ ့မင္းအလုပ္မ်ားေစခဲ့တယ္။
Down time ကို လည္း တိုႏိုင္သေလာက္တုိေအာင္ေပးၿပီး မင္းကို ေခါင္းေျခာက္ေစခဲ့တယ္။
ကုိယ္ သြက္သြက္ခါေအာင္ ရူးတဲ့အခ်ိန္ဟာ တပတ္ပဲရွိလို ့အဲဒီ အတြက္ ဘုရားသခင္ကို ေက်းဇူးတင္မိပါတယ္။ ကိုယ္က customer ပဲ ဆုိၿပီး လုပ္ခဲ့မိတာေတြ ခုျပန္စဥ္းစား ရင္ခု ရွက္မိပါတယ္။

တပတ္လြန္ေျမာက္ေတာ့ ကိုယ္မခံစား နိုင္ေတာ့ပါဘူး ရူးခဲ့မိတာကို ရွက္တတ္ၿပီဆိုေတာ့ ကုိယ္ေကာင္းလာၿပီေပါ့။ long leave ယူၿပီး resign တင္လိုက္ေတာ့ လည္း မင္းက သတိေတာင္မျပဳမိသလိုပါပဲ။ အမွန္ေတာ့ ကိုယ့္အေပၚမင္းက သာမာန္မိတ္ေဆြ အဆင့္ေတာင္ထားရဲ ့လားလို ့မေသခ်ာပါ။
customer မို ့လို ့အလိုက္အထိုက္ ဆက္ဆံတာပဲ ဆုိတာ သိေလေလ ရွက္ေလေလပါပဲ။
Long leave က ျပန္လာေတာ့ ၂ လ တင္းတင္းရွိၿပီး ကိုယ့္ ရံုးက လူေတြ ႏုတ္ဆက္ၿပီး ပစၥည္းေတြ အၿပီးလာသိမ္းေတာ့ မင္းက ကိုယ့္ကို ေတြ ့မသြား ့ဖို ့ဆုေတာင္းမိပါတယ္။
ကိုယ္ကေတာ့ မင္းကို အသာေလး ေနာက္ဆံုးတေခါက္ လာၾကည့္ဖုိ ့မင္းအလုပ္မ်ားတဲ့
အခ်ိန္ေရြးၿပီး NOC ဘက္လာခဲ့လိုက္တယ္။
ကိုယ့္ဆုေတာင္းမျပည့္ဘူး မင္းမရွိေနတဲ့ အျပင္ အသာေလး လွည့္အထြက္မွာ ေကာ္ဖီခြက္ ကိုင္ထားတဲ့
မင္းနဲ ့အဝမွာ တန္းတိုးပါေရာလား။

မင္းရဲ ့အမွတ္မဲ့ “ ေဟ့ William မေတြ ့တာၾကာေပါ့ အေပၚထပ္ေျပာင္းသြားသလား “ လို ့ထံုးစံအတိုင္းၿပံဳး ေျပာၿပီး ကဒ္ကို reader မွာ တပ္လို ့မွန္တံခါးေနာက္ ဝင္သြားတဲ့ မင္းကိုၾကည့္ရင္း ကိုယ္ပိုလို ့ရွက္မိတယ္။
မင္းဟာ ကိုယ့္ကို စိတ္မဝင္စားလိုက္တာမွ အလုပ္ထြက္တာေတာင္ မသိဘူး ။
ကုိယ့္သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ကို William မေတြ ့ပါလားလို ့ ေမးလိုက္တာနဲ ့
ကိုယ္ ရုတ္တရက္ႀကီး ခြင့္ယူ ၊ အလုပ္ထြက္သြားၿပီ ဆိုတာ တန္းသိႏိုင္ေပမယ့္ မင္းက စိတ္မွမဝင္စားဘဲ ။ ကိုယ္ကသာ ရွက္စရာေကာင္းေအာင္ အထင္ေတြ မွားေနခဲ့တာ။ျဖစ္သင့္တာကေတာ့ မင္းဆီ မလာသင့္ပါဘူးေလ ။ မသိလက္စနဲ ့မသိဘဲ ထားလိုက္တာ ေကာင္းတယ္ မဟုတ္လား။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ဟာ အရူးကိုး ။ သတိဝင္လာခါစေပမယ့္ အရွင္း မေပ်ာက္ကင္းႏိုင္ေသးသူမို ့ပါ။

----------------------------------------------------


မင္းကို ဒီစာ ပို ့့ျဖစ္တယ္ ဆုိရင္ ကိုယ့္ကုိယ္ကိုအေတာ္ ထိန္းႏိုင္လို ့အရွက္ကို ဝန္ခံႏိုင္ရဲတဲ့ အခ်ိန္မွာ ပို ့ျဖစ္မွာပါ။
ပို ့ျ့ဖစ္ဖုိ ့လည္း ႀကိဳးစားပါမယ္။ ကိုယ့္ သေဘာထား ေသးသိမ္ခဲ့တာကို ခြင့္လႊတ္ပါ ။
တေန ့မွာေတာ့ ကိုယ္မင္းကို ဆက္သြယ္ပါအံုးမယ္ ။
ကိုယ့္မွာ မင္းမေပးတဲ့ မင္းရဲ ့ဖုန္းနံပါတ္ရွိပါတယ္ ။
( မင္းဖုန္းကို ထားခဲ့ ပီး အလုပ္လုပ္ေနတံုး ကိုယ့္ဖုန္းကို miss call ေပး log ကို ဖ်က္ပလိုက္လို ့မင္းမသိတာပါ )။


ဒီစာ ကို မင္းႀကိဳက္သလို လုပ္ႏိုင္ပါတယ္။ ကိုယ့္ကို မေပးတဲ့ မအက္ခ်င္တဲ့ မင္းရဲ ့facebook ေပၚမွာ Notes အျဖစ္လည္း တင္ႏိုင္ပါတယ္။ ကိုယ္လို အရူး တေယာက္ရွိခဲ့ဖူးေၾကာင္း လူသိပါေစ။

ပန္းခ်ီကိုလည္း ဝါႆနာပါတယ္ ၊ ဓါတ္ပံုလည္း ဝါႆနာပါတယ္ ။
ဘယ္တခုမွေတာ့ မထူးခြ်န္ဘူးေသးဘူး။ဝါႆနာပါတုိင္း ထူးခြ်န္ရမယ္လို ့ေတာ့
ပံုေသနည္းမွ မရွိတာေနာ( ေျဖသိမ့္တာေလ ကြကို )။
ဒါကေတာ့ ကိုယ္ရိုက္ထားတဲ့ပံုေလးေတြကို ပန္းခ်ီအျဖစ္ေျပာင္းထားတာ။
ေနာက္ပိုင္း ပန္းခ်ီမဆြဲျဖစ္ေတာ့ဘူး အေတာ္ၾကာခဲ့ၿပီ။ ေဆးေတြ အစေတြ စုတ္တံေတြနဲ ့မလုပ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။
ဓါတ္ပံုပဲရိုက္ျဖစ္ေတာ့တယ္။
ဒါေပမယ့္ စိတ္ထဲမွာ တန္ဖိုးထားတာျခင္းကေတာ့ အတူတူပါပဲ။