Vista

Image from Google

ဘဘသည္ ထိုင္ေနၾက ပံုစံအတိုင္းထိုင္လွ်က္ ၊ေပါ့ပါးေသာအၿပံဳးႏွင့္ရယ္ေမာၿမဲ ။ သူမကအနားမွာထုိင္ကာလုပ္ၿမဲထံုးစံဘဘလက္ကိုဆြဲယူကာေပါင္ေပၚတင္ၿပီး
သူမ၏ လက္ေသးေသးမ်ားႏွင့္ ဆုပ္ကိုင္ထားလိုက္သည္။
ရွည္လ်ားေသာ ေအးစက္စက္လက္ေခ်ာငး္မ်ား ( ဘဘလက္မ်ားက အၿမဲပင္ေအးစက္သည္ )
ကို သူမက တစ္ခါတစ္ေလ ပါးႏွင့္ကပ္ထားေလ့ရွိသည့္အတိုင္း အခုလည္းကပ္ထားမိသည္။
ဘဘ အနားမွာရွိေနလွ်င္ စိတ္၏ေအးခ်မ္းမွဳကို ခံစားရၿမဲအတိုင္း ခံစားရပါသည္။
သူမဘဘကို ခ်စ္တဲ့အခ်စ္ဟာ ၁၀၀ % အျပည့္တိတိ။
ဘဘနဲ ့မေတြ ့ရတာ အရမ္းကိုၾကာခဲ့ၿပီ မို ့ယခုလို ျပန္ေတြ ့ရတာ အလြန္ပဲ ဝမ္းသာရပါသည္။

သူမဘဝမွာရင္းႏွီးခဲ ့ဖူးေသာ အမ်ိဳးသားမ်ားတြင္ ဘဘကိုပဲအခ်စ္ဆံုး။
စိတ္တိုလိုက္တာ ၊ စိတ္ဆိုးလိုက္တာ ၊အလိုမက် လိုက္တာရယ္လို ့တစ္ခါမွပင္
မျဖစ္စဘူးခဲ ့။ေၾကာက္တယ္လန္ ့တယ္ရယ္လည္းမရွိ။
ေဖေဖ့ကိုဆိုလန္ ့ေသးသည္ ။ တစ္ခါမွအရိုက္ခံ ၊အဆူမခံခဲ့ရဖူးေပမယ့္ေၾကာက္ရသည္။

ဘဘ ကိုက်ေတာ့ ခ်စ္တာ သက္သက္ပဲ ၊ ျမတ္ႏိုးတာ လည္းပါေသးတယ္။
ဘဘက အလုိလိုက္ထားလြန္းလို ့လား ၊ မဟုတ္ပါ ။
ဘဘ နဲ ့ေနရင္ မနက္စာေတာင္စားခ်င္တာမစားရ ။
ၾကက္ဥ မက်က္တစ္က်က္ျပဳတ္ ၊ ေပါင္မုန္ ့၊ ႏြားနို ့၊ ေကာ္ဖီ ၊ေထာပတ္ ၊ ယို စသျဖင့္
စိတ္ပ်က္ဖြယ္ ၿဗိတိသွ်မနက္စာမ်ား ပဲစားရသည္။ အလြန္ဆံုး စားရရင္ နံျပား ၊ ပလာတာ။

ဘဘ အဆိုအရ မနက္ေစာေစာ အူေဟာင္းေလာင္းအခ်ိန္မွာ
အာဟာရျဖစ္မယ့္အစားအေသာက္မ်ားကို
စားမွ ကိုယ္ခႏၶာအတြက္ အက်ိဳးရွိေစမယ္တဲ့ေလ။
ဘဘ နဲ ့ဆိုရင္ မနက္ေစာေစာ ကို အသုပ္ ေတြ မုန္ ့ဟင္းခါးေတြ လံုးဝမစားရ ။
တစ္ခါတစ္ေလမွာ အစားစားရင္ဘယ္လို ၊ ဘယ္ဇြန္းက ဘာစသည္ျဖင့္ Table manners ေတြလည္း သင္ျပန္တဲ့အခ်ိန္ဆို အေတာ္ပဲစိတ္ညစ္ရသည္။
ဒါေပမယ့္လည္း ခ်စ္တာပါပဲ။

သူမသိတတ္ခါစ အခ်ိန္က ဘဘကို ျမန္မာလို ့မထင္ခဲ့ဘူးတာကေတာ့ ရယ္စရာ ။
ဘဘက အသက္ ၃၅ ေလာက္ကစၿပီး ဆံပင္ျဖဴသူမို ့ သူမမွတ္မိေသာအရြယ္မွာ
ေဘာ္ေငြေရာင္ဆံပင္မ်ား နဲ ့ေပါ့။ အရပ္ျမင့္ျမင့္ ၊ နွာေခါင္းျမင့္ျမင့္ ၊မ်က္ရိုးေပၚေပၚနွင့္
မ်က္နွာက် ကလည္းျမန္မာမဆန္ ေသာေၾကာင့္ လည္းျမန္မာလို ့မထင္ခဲ့မိတာ ျဖစ္ႏိုင္သည္။
ဘဘက ၿဗိတိသွ် ေခတ္ကအရာရွိလုပ္ဖူးသူမို ့ငယ္ငယ္က ယူနီေဖာင္းနဲ ၊့
အဂၤလိပ္ေတြနဲ ့အတူတူရိုက္ထားတဲ ့ပံုကို ၾကည့္ကာ ဘဘကို အဂၤလိပ္လို ့ပဲထင္ခဲ့ဖူးတာလည္းျဖစ္နိုင္သည္။

ဘဘငယ္စဥ္က မိရိုးဖလာ စီးပြားေရးကိုမလုပ္လိုသူ ၊ အသစ္အဆန္းေလ့လာလိုသူမို
့ေက်ာင္းပီးတာနဲ ့ ၿဗိတိသွ် အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္ထဲကို ဝင္လိုက္သည္။
ကိုလိုနီေပမယ့္လည္း သူတို ့ေတြရဲ ့ေကာင္းကြက္ေတြ အတုယူရမယ္ ၊ ဒါ ဘဘရဲ ့ဝါဒ။
သူတို ့ကဘာေတြသာလို ့တို ့ေတြကို ထိန္းခ်ဳပ္ထားတာလည္း ၊
သူတို ့လက္ေအာက္ကလြတ္ဖို ့ဘာေတြလိုအပ္သလည္း ေလ့လာဖို ့လို သည္တဲ့။

အဂၤလိပ္စကားအျပင္ ၊ အိႏိၵယစကား ႏွစ္မ်ိဳး သံုးမ်ိဳး ကြ်မ္းကြ်မ္းက်င္က်င္ေျပာတတ္ေသးသည္။
အဲဒီေခတ္က ဘယ္လိုပဲခ်မ္းသာသူျဖစ္ပါေစ
အဂၤလိပ္ဘက္က အရာရွိကို ဘုရားထူး ၾကရတဲ့ေခတ္ကို ဘယ္လိုမွ မနွစ္သက္နုိင္ခဲ့သူတဲ့။
ဘဘကေတာ့ေငြေၾကးအတြက္မဟုတ္ပဲ ေလ့လာယံု ဝင္လုပ္သူ ၊
ၿဗိတိသွ် အထက္အရာရွိမ်ားကိုလည္း မွန္တန္းသာ ဆက္ဆံသူမို ့ တစ္ခ်ိဳ ့
အထက္အရာရွိေတြနဲ ့ ျပႆနာ ခဏခဏတတ္ခဲ့ဖူးသည္တဲ့။
ျမန္မာလူမ်ိဳးထဲကအနည္းငယ္ေသာသူေတြသာ ရာထူးျမင့္ျမင့္ရၾကေသာေခတ္ေပမယ့္ ဘဘက ေတာ္လွန္ေရးအတြက္သာ အားသန္သူမို ့၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို ့ေတာ္လွန္ဖို ့စခါနီးေလးတြင္ ဘဘ က အလုပ္ထြက္လိုက္ၿပီး ေတာ္လွန္ေရးထဲပါဝင္ဖုိ ့အကုန္အသင့္ျပင္ၿပီးၿပီ။

ဖြားဖြား ကို ခြင့္ေတာင္း ၊ ရွိတဲ့စီးပြားေတြ အကုန္ေပးၿပီး ငါေသပီမွတ္လိုက္ေတာ့ မင္းေနာက္အိမ္ေထာင္ျပဳလည္းရတယ္လို ့ခြင့္ျပဳၿပီး ထြက္သြား ခဲ့တာတဲ့။
ဖြားဖြားကလည္း မေခသူမို ့“ ရွင္မေသရင္ ဘယ္ႏွနစ္ၾကာေနပါေစ ျပန္လာခဲ ့ ၊
က်မ ဘယ္ေတာ့မွ ေနာက္အိမ္ေထာင္မျပဳဘူး ၊ ေသမွရွင့္မိန္းမအျဖစ္က ျပတ္စဲမယ္၊ ခုလည္းစိတ္ေျဖာင့္ေျဖာင့္သြား ၊ ေနာက္ဆံမတင္းနဲ ့ “ လို ့ေျပာၿပီးေစာင့္ေနခဲ့တာ။
အဂၤလိပ္ေတာ္လွန္ ၊ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ႏွင့္ လြတ္လပ္ေရးရေတာ့မွပဲ ဘဘ တစ္ေယာက္အိမ္ျပန္ကပ္ေတာ့တာတဲ ့။

သူမ မွတ္မိသေလာက္ ဘဘ က ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို ့နဲ ့ေတာ္လွန္ေရးအေၾကာင္း
ကိုသိပ္ၿပီး ျပန္ေျပာင္း ေျပာေလ့မရွိပါ။ အစိုးရက ေမာ္ကြန္းဝင္ေလွ်ာက္ရန္ေခၚေတာ့လည္း ဘဘက ျငင္းဆိုလိုက္သည္။ တိုင္းျပည္အတြက္လုပ္သင့္တာလုပ္တာမွာ ဘာတံဆိပ္ မွမလိုအပ္ဘူးတဲ့။ နိုင္ငံသားတစ္ေယာက္အေနနဲ ့လုပ္သင့္တာကို လုပ္ႏိုင္သေလာက္ လုပ္ခဲ့တာမို ့
ဘာ ကြန္းဝင္မွ ျဖစ္ေနစရာမလိုပါတဲ့ေလ။

လြတ္လပ္ေရးရခါနီးေတာ့မွ ဘဘ စီးပြားေရးျပန္လုပ္ေတာ့တာေလ ၊ တရားဘာဝနာ ကိုလည္း စတင္ေလ့လာေတာ့တာေပါ့။
သူမမွတ္မိတဲ ့အရြယ္မွာ ဘဘက တရားဘာဝနာအားထုတ္တာ နွစ္ေတြအေတာ့္ကိုၾကာေနၿပီ ။
ထိုင္ေနသြားေန စားေန တရားမွတ္ေနတာ။
ငယ္ငယ္ကေတာ့ ဘဘတရားမွတ္ေနတာကို အိပ္ငိုက္ေနတယ္ထင္တာေလ။ ပက္လက္ကုလားထိုင္ခံုေလးမွာထိုင္ေနလည္းမ်က္စိမွိတ္ထားတာကိုး။
လက္ေခ်ာင္းရွည္ေတြ တစ္ေခ်ာင္းနဲ ့တစ္ေခ်ာင္းလက္ထိပ္ခ်င္းထိလို ့ေလ။

မွတ္မိသေလာက္ ဘဘ က သူမကိုေတာ္ေတာ္ခ်စ္ခဲ့တာ ။
သူမကလည္း ခ်စ္လိုက္တာမွာတုန္လို ့ဆိုတဲ့အစားထဲက။

ဘဘက သူမေမြးစကတည္းက အနားမွာေနခဲ့တာ ၊ ဖြားဖြားက ေမေမမီးဖြားၿပီးေတာ့ နယ္ကအိမ္ကိုျပန္သြားခဲ့တယ္။ အဲဒီမွာက အေဒၚငယ္ေတြရွိေသးလို ့ေလ ။ ဘဘပဲ သူမတို ့အိမ္မွာ ေစာင့္ေရွာက္ရင္း ေနခဲ့တာေလ။ သူ ့နယ္ကအိမ္ကို တစ္ခါတစ္ေလပဲျပန္တယ္။
သူမ ကေလးဘဝတစ္ေလွ်ာက္လံုး အတြက္ေတာ့အေကာင္းဆံုးအေဖာ္ေပါ့ ။

မနက္တိုင္း ေဆာင္းတြင္းေအးျမေနေသာ ႏွင္းေတြၾကားမွာ ဘဘ နဲ ့ ေျမးအဘိုးႏွစ္ေယာက္ လမ္းထြက္ေလွ်ာက္ရေသာ အခ်ိန္ေတြ ၊ ညေနဘက္မွာ အိမ္ေနာက္ဘက္ေတာင္ၾကားမွာ မိွဳရွာထြက္တာေတြ ၊ သူမက အိမ္ေရွ ့ျမက္ခင္းမွာ ေဒါင္းေတာက္ေအာင္ေဆာ့ေနခ်ိန္
ဘဘက ပက္လက္ကုလားထိုင္တစ္လံုးနဲ ့ လိုင္ခ်ီးပင္ေအာက္မွာ ေစာင့္ေနခဲ့ေသာအခိ်န္ေတြက တစ္ဘဝမွာတစ္ခါပဲရခဲ့ေသာ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာနဲ ့ျပည့္ဝေနတဲ ့အခိ်န္ေတြပဲျဖစ္ေတာ့သည္။
သူမ ငယ္ငယ္က မွတ္မိသေလာက္ ေဖေဖ့ေရာ ေမေမေရာ သိပ္မအားၾက ၊
အလုပ္ကိုယ္စီနဲ ့မို ့အၿမဲတမ္း ကေလးနားကပ္မေနနိုင္ၾကပါ ။
ဒါေပမယ့္ အငယ္ဆံုးကေလး သူမဘဝမွာ လိုအပ္တယ္လို ့မခံစားရတာ ဘဘ ရွိေနလို ့သာပဲ။

သူမက တရားမွတ္ေနတတ္တဲ့ ဘဘကို အလိုက္ကမ္းဆိုးမသိ သီခ်င္းဆိုခိုင္းတတ္ေသးတာေလ။
ဘဘ ဆိုျပေနၾကသီခ်င္းက “ ေရခ်ိဳးဆိပ္“ ေပါ့။ ကေလးဆိုေတာ့ ဘာရယ္မဟုတ္သံစဥ္ေလးကိုႀကိဳက္တာေလ ဘဘက ဒီတစ္ပိုဒ္ထဲပဲ အၿမဲဆိုျပတာပါ။

“ အိပြဲ႕ အိပြဲ႕ ငွက္သမၺာန္ ခတ္သြားတယ္
ၾကည့္ကြဲ႕ ၾကည့္ကြဲ႕ ညည္းလူဟာ ေၾကာင္လြန္းတယ္
တစုတေဝး လံုမငယ္ က်ိတ္ပုန္းစားၾကတယ္
ေရခ်ိဳး ေနရင္းကြယ္ ေလွာင္ၿပံဳးၿပံဳးၾကတယ္
ကုန္းေပၚက လူပ်ိဳေလးရယ္ ဘာကိုေငးတယ္ သိႏိုင္ၿပီဘူးကြယ္


(သီခ်င္းအေၾကာင္းအေသးစိတ္သိလုိလွ်င္ ရီတာ့ ထံတြင္ဖတ္လို ့ရပါသည္)။


ဒီအပိုဒ္ေလးပဲ ျပန္ေက်ာ့လိုက္ဆိုလိုက္ပါပဲ။

သားအခ်စ္ ေျမးအႏွစ္ဆိုေပမယ့္ ေျမးေတြထဲမွာ အဦးဆံုးေျမး မမထက္ေရာ .. အလယ္က အကိုေတြအမေတြေရာ သူမ ေနာက္မွ ေမြးတဲ ့ဝမ္းကြဲ ေမာင္ေလးေတြ ညီမေလးေတြ ထက္ေရာ
သူမကို အခ်စ္ဆံုးျဖစ္ခဲ့တ့ဲ ဘဘ ကို အရမ္းေက်းဇူးတင္ပါသည္။
တစ္ဦးေမတၱာ တစ္ဦးမွာ ဆို သလိုပဲ သူမရဲ ့ဘဘကို ခ်စ္တဲ့အခ်စ္က ပိုလို ့
ဘဘကလည္း ေျမးေတြ အားလံုးထက္ ပိုခ်စ္တာ မ်ားလားလို ့ေတြးမိပါရဲ ့။

ဘဘ ကလည္း သူမကို ေက်းဇူးတင္တယ္တဲ ့ ၊ဘာလို ့လည္းဆိုေတာ့
သူမနဲ ့ခြဲခြာရတဲ ့ဒဏ္ဟာျပင္းထန္လြန္းလို ့တရားဘာဝနာကို ပို အားထုတ္ျဖစ္တာတဲ့။
သူမတို ့မိသားစုနဲ ့တူတူေနရင္းနဲ ့ ေဖေဖ က နိုင္ငံရပ္ျခားမွာအလုပ္သြားလုပ္ေတာ့တစ္မိသားစုလံုးလိုက္သြားရာက စတာေပါ့။
ဘဘ ကအသက္ႀကီးၿပီး ေဖေဖ့ ေယာကၡမသာ ျဖစ္တာမို ့တစ္ခါတည္းလိုက္ဖို ့အဆင္သိပ္မေျပဘူး။
ေနာက္မွလာလည္ရေအာင္ကလည္း သူမတို ့ေနတဲ ့ေနရာေရာက္ဖို ့ေလယာဥ္ေတြ
အမ်ားႀကီးေျပာင္းစီးရမွာ ဆိုေတာ့ အေဒၚေတြက စိတ္ပူတယ္ေလ။
ဒီလိုနဲ ့အဲဒီႏွစ္ေတြမွာ ဘဘနဲ ့သူမခြဲခြာၾကရေတာ့တာေပါ့။ ဖုန္းဆက္ စာေရး ပဲလုပ္ႏိုင္ေတာ့တယ္။

ဘဘကျပန္မေျပာေပမဲ ့ အေဒၚေတြ ေျပာျပတာ မွာ ဘဘ ဟာအရူးတစ္ပိုင္းပဲတဲ ့။
သူမေရးတဲ့ စာေလးေတြကိုင္ရင္း
“ အငယ္ေလး သတိရလိုက္တာကြာ “လို ့မ်က္ရည္ေတြဝိုင္းေတာင္ေျပာဖူးသတဲ့။
အိမ္နီးခ်င္းေတြေတာင္ အကုန္ရိပ္မိကုန္ၾကတယ္ ။
အဲဒီမွာ စကား အေျပာမတတ္တဲ့ အေဒၚႀကီး တစ္ေယာက္က အိမ္လာလည္ရင္း
“ အမေလးေတာ္ ဦးေက်ာ္တို ့ေျပာေတာ့ တရားေလး ၊ မိုးကုတ္ေလးနဲ ့
ေျမးသံေယာဇဥ္ၾကေတာ့မျဖတ္နိုင္ပါလား “ လို ့ က်ယ္က်ယ္ေျပာလိုက္သတဲ ့ ။
အေပၚထပ္မွာေနတဲ ့ ဘဘ ဆိုတာ ဆတ္္ခနဲျဖစ္သြား ၿပီး ထိုင္ရာကေတာင္ထလိုက္မိ သတဲ့ေလ။
သူမ အေဒၚအႀကီးဆံုးက မနည္းစိတ္ထိန္းၿပီး ျပန္တဲ့အထိစကားေျပာလိုက္ရေပမယ့္ ဘဘ ဘာမ်ားျဖစ္ေနမလည္းလို ့စိတ္ထည္းမွာ တစ္ထင့္ထင့္နဲ ့ေပါ့။
ဧည့္သည္ျပန္သြားေတာ့ ဘဘဆီေျပးၾကည့္တာမွာ ဘဘက အိပ္ခန္းအလည္မွာေတြေတြႀကီးရပ္လို ့
ဝင္လာတဲ ့အေဒၚကို “ သမီးႀကီး ၊ မစန္းေျပာသြားတာ သိပ္မွန္တာပဲ ၊ ေဖေဖ ဟာ ဘာမွ မဟုတ္ေသးဘူး ၊ တရားစာေတြဖတ္ပီး စာသိသိေနတာ ကိုယ္မွာတစ္ကယ္သိေသးတာမွ မဟုတ္ဘဲ ၊
မစန္းကို ေက်းဇူးတင္လိုက္တာ၊ ေဖေဖ သမီးတို ့ေမေမဆံုးတံုးက တစ္ခါ စိတ္ေတြလြတ္ပီးဘီ ၊၊ အခုေတာ့မျဖစ္သင့္ေတာ့ဘူး ၊ လုပ္ေတာ့မွ “ လို ့ေျပာသတဲ့။

သူမ ငယ္ငယ္ေလးထဲက ဖြားဖြား ဆံုးသြားတာေလ၊ အဲဒီတုန္းက ဘဘ က တရားစလုပ္ေနပီ။ အသုဘခ်ပီးတဲ့အထိ ဘဘမ်က္ႏွာတစ္ခ်က္မပ်က္ဘူး။ ေနာက္ တစ္လေလာက္ေနတဲ့အထိ ေအးေဆးပဲ။ သားသမီးေတြကို တရားျပလို ့ေခ်ာ့လို ့ေပါ့။ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွန္မွန္သြား လို ့တည္ၿငိမ္ေနတာ ။ သူမ်ားေတြကေတာင္ ဦးေက်ာ္ အေတာ္တည္ျငိမ္ပါလား ဆို ခ်ီးမြမ္းၾကရတယ္တဲ့။

ဒါေပမယ့္ တစ္ေန ့မွာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း ကအျပန္ စိတ္ထဲမွာ ဘာဖစ္သြားလည္းကို မသိဘဲ
သုသာန္ကို လမ္းေလွ်ာက္သြားတာတဲ ့ ။ ဖြားဖြား အုတ္ဂူကို ရွင္းလင္းပီး မ်က္ရည္ေတြ က်တာ ဘယ္လို မွထိန္းမရသိမ္းမရနဲ၊ ့စိတ္ေတြလြတ္ၿပီး အဲဒီမွာထိုင္ေနတာတဲ့ေလ။
အဲအခ်ိန္မွာ မိုးေတြကရြာ ၊ လွ်ပ္စီးေတြလက္လို ့ ဘဘ အိမ္ျပန္ထမင္းစားခ်ိန္ျပန္မလာလို ့ အေဒၚေတြကလိုက္ရွာေတာ့ဘယ္မွမေတြ ့ၾကဘူးေပါ့ ။
သုသာန္က ၿမိဳ ့နဲ ့အေဝးႀကီးကို ။
အဲဒီေန ညႀကီးမိုးစုန္းစုန္းခ်ဳပ္မွ ျပန္လာတဲ့ ဘဘ ဟာ တစ္လေလာက္ ဖ်ားပါေရာတဲ့။

အဲဒီလို ဆိုေတာ့ ၊ အခုဒီတစ္ခါေတာ့ သိသင့္ၿပီ လို ့ေျပာေတာ့ ဘာမ်ားလုပ္ေတာ့မလည္းဆိုၿပီး
အေဒၚေတြက စိတ္ပူတာေပါ။့
၃ ရက္ေလာက္ၾကာေတာ့ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသြားတဲ ့ဘဘ ကအိမ္ျပန္မလာေတာ့ဘဲ စာေလးပို ့လိုက္တယ္ ။
“ ေဖေဖ ဖားေအာက္ ဆရာေတာ္ ထံကို တရားအားထုတ္ရန္သြားၿပီ ၊ စိတ္မပူနဲ ့“ ဆုိၿပီးေတာ့ပဲေရးထားတာတဲ့။
အဲဒီတုံးက ဆရာေတာ္ႀကီး က ေတာရေဆာက္တည္ေနတာ ။
အေဒၚေတြလည္း လိုက္သြားလို ့ကလည္းမရ ဘယ္ေတာထဲလိုက္ရမွန္းလည္း မသိနဲ ့ ၊ ဆုပဲေတာင္းေနရေတာ့တာေပါ့ ။
၃ လေလာက္ေနမွ ျပန္လာတယ္တဲ ့၊ ပိန္ခ်ံဳးလို ့ေပါ့ ။
လူကေတာ့ ေအးေဆးတည္ၿငိမ္ ၾကည္လင္လို ့ေလ ၊ ဆရာေတာ္က ေကာင္းေကာင္း သင္ၾကားလိုက္တာ ေပါ့ ၊
ဘဘ ဟာအဲဒီကေနာက္ပိုင္း စား စားသြားသြား တရားမွတ္ေနေတာ့တာပဲ။
သူမနဲ ့ခြဲလိုက္တူတူေနလုိက္ ဘယ္လိုျဖစ္ျဖစ္ေအးေဆးျဖစ္သြားၿပီ။

ဘဘ ဟာ အသက္၈၀ ေက်ာ္ အထိ ၊ က်န္းမာေရး ေဒါင္ေဒါင္ျမည္ပဲ။ ဆံုးမယ့္ႏွစ္ ၃ လေလာက္ပဲ ေနမေကာင္းျဖစ္ရာက ေဆးစစ္ေတာ့ လည္ေခ်ာင္းကင္ဆာတဲ့ ၊
အသက္ကၾကီးၿပီ မိုလို ့ဓါတ္ကင္တာေတြလည္းမရေတာ့ဘူးေလ။
ဘဘက ဟင္းရည္အပူေတြအရမ္းႀကိဳက္တယ္ ။
အရက္မေသာက္ ၊ေဆးလိပ္မေသာက္ေပမယ့္အဲဒီ အပူေတြအၿမဲစားတာကေန ျဖစ္တာတဲ့။
ဘဘဟာ ကင္ဆာေဝဒနာကို လည္း ေအးေဆးစြာရင္ဆိုင္သြားပါတယ္။

သူမျမန္မာျပည္ျပန္ေရာက္ေနခ်ိန္မို ့ ေကာင္းေကာင္းျပဳစုလိုက္ရတာေပါ့။
အရမ္း နာက်င္တဲ့ ေဝဒနာကို တရားရွဳရင္း ထိန္းသြားတာ အလြန္ အံၾသဖို ့ေကာင္းပါတယ္။

ဘဘဟာ သူမလက္ေပၚမွာပဲ ဆံုးတာပါ။
ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္သူမ မ်က္ရည္တစ္စက္မက်ပါဘူး ။
ဘဘဆံုးသြားတာ ေဝဒနာေတြခ်ဳပ္သြားတာမို ့လို ့ပါ ၊
၃ လေလာက္အတြင္းမွာ ခံစားရတာေတြမၾကည့္ႏိုင္ေတာ့လို ့ေလ။
အိပ္ေနသလိုထင္ရတဲ့ ဘဘ လက္ေတြကို တစ္ဝ ဆုပ္ကိုင္လိုက္ပါတယ္။
ဘဘရဲ ့လက္ေတြဟာ အၿမဲေအးစက္တာမို ့ အသက္ရွင္ေနတာနဲ ့မကြာပါဘူး။
ေနာက္ဘယ္ေတာ့မွ ကိုင္ခြင့္မရေတာ့တဲ့ သူမရဲ ့ ငယ္ဘဝ အေဖာ္မြန္ လက္ေတြေပါ့။

ဒါေပမယ့္ တစ္ေန ့ကပဲ ဘဘ ဘယ္ေတာ့မွ ဆုပ္ကိုင္ခြင့္မရေတာ့ဘူးထင္တဲ့ လက္ေတြကို
၁၀ စုႏွစ္ တစ္ခုၾကာၿပီးမွျပန္လည္ ဆုပ္ကိုင္ခြင့္ရခဲ့ပါတယ္ ။

အိမ္မက္ထဲမွာ ေပါ့။
၃ရက္ဆက္တိုက္ကိုပဲ ဘဘကို အိမ္မက္မက္တာ ။ ဝမ္းသာလိုက္တာ ၊ အလြမ္းေျပလိုက္တာ ။
ေမေမ့ကို ဖုန္းဆက္ေျပာမိေတာ့
“ နင့္ဘဘဟာေလ အိမ္မက္ေတာင္ မ်က္ႏွာလိုက္တယ္တဲ ့ ၊ ငါတုိ ့ဆိုတစ္ခါမွ မမက္ဘူးတဲ ့ “ ဟိ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေက်နပ္လိုက္တာ .. ။

ေနာက္တစ္ခါ အိမ္မက္ကို ေမွ်ာ္ေနတယ္ ေနာ္ ဘဘ။ း)



Vista
ခုတစ္ေလာ စာႀကီးေပႀကီးေတြဖတ္ေနရတာနဲ ့မအား ႏိုင္ျဖစ္ေနတယ္ ။
စာႀကီးေပႀကီးမ်ားေလ့လာလို လွ်င္ေအာက္ပံုတြင္ရွဳ ။ း)


ငယ္ငယ္တည္းက ကာတြန္းႀကိဳက္တာ။ ကာတြန္းစာအုပ္ေတြလည္းဖတ္တယ္ ။
သမိန္ေပါသြပ္တို ့ ၊ ပိုးဇာ ၊တြတ္ပီ ၊ တာရာပြႀကီး စသျဖင့္ေပါ့ ။ မဂၢဇင္းဆိုရင္လည္း ကာတြန္း ကစၿပီးဖတ္တာ ၊ ႏိုင္ငံျခားေရာက္ေတာ့ သတင္းစာဖတ္ရင္ Garfield အစရွိတဲ့ကာတြန္းေပါင္းစံုရွိတဲ့ ေနာက္ကစဖတ္တယ္ ၊ ကာတြန္းေတြၿပီးမွ ေနာက္ပိုင္းသတင္းတို ့ေဆာင္းပါးတို ့ဝတၳဳတို ့အလွည့္ေရာက္တာ။



မိန္းမ Hulk တဲ ့ .. အႏုျမဴဓါတ္သင့္လို ့ အစိမ္းေရာင္လူထြားႀကီး ျဖစ္သြားတဲ ့ Dr.Banner ရဲ ့ဝမ္းကြဲညီမ
ေရွ ့ေန မေလး Jennifer Walters အေၾကာင္းေပါ့။ သူ အေရးေပၚေသြးလို တဲ ့အခ်ိန္မွာ အကိုဝမ္းကြဲေသြးကို ေပးလိုက္လို ့သူလည္း ဒီလို ျဖစ္တယ္ေပါ့ေလ။
ဇတ္လမ္းတို ေတြအမ်ားႀကီးကို စုၿပီး အထူးထုတ္ လုပ္ထားတာ ဖတ္ေကာင္းပါတယ္။

ဒါကေတာ့ တစ္ေန ့က ကိုကို ဝယ္လာေပးတာ Harris စာအုပ္ဆိုင္ကပဲ။
လိုခ်င္ေနတာၾကာျပီ Dan Brown ရဲ ့ The Lost Symbol Paperback ေလ။
စစခ်င္းထြက္တဲ ့ hard cover နဲ ့က ေလးသလားမေမးနဲ ့သြားေလရာသယ္သြားၿပီးဖတ္လို ့မရဘူး ။
ဗလ ကလည္းေကာင္းတယ္ဆုိေတာ့ တစ္အုပ္မကုန္ခင္ လက္ကိုေက်ာက္ပတ္တီးကုိင္ရကိန္းရွိတယ္။
ခုဟာေလးနဲ ့မွ အဆင္ေျပေတာ့တယ္ ။



မေန ့က ေဈးသြားရင္းနဲ ့အခန္းထဲမွာ ေမႊြးေနေအာင္လုပ္တဲ့ အဆီကုန္သြားလို ့အသစ္သြားဝယ္တာ
ဒါေလးေတြ ့လို ့စမ္းသံုးမယ္ဆို ဝယ္လာတယ္။


သူက အဲအကိုင္းေလးေတြကို ဗူးထဲမွာ စိုက္ထား အဆီစုပ္ျပီး အခန္းထဲမွာ အနံ ့ပ်ံ ့ေနေအာင္လုပ္တာေပါ့။
ဘာအကိုင္းလည္းလို ့ေရးထားတာေလးေတြ ့လို ့စဥ္းစားမိသြားတယ္ ။
Sesame branches ဆိုပါလား ႏွမ္းပင္အကိုင္းေပါ့။ မွားပါတယ္ ။
ဒီတစ္ေခါက္ျမန္မာျပည္ ျပန္တုံးက အညာမေရာက္ဖူးလို ့သြားလည္တာ၊ လမ္းမွာ ႏွမ္းေတြ ရိတ္ၿပီးေတာ့ အပံုလိုက္ပံုထားတာေလ အဲလို အကိုင္းေတြ မွ ေတာင္လို ပံု ။
အဲအကိုင္းေတြ ဒီလိုလုပ္တဲ့သူ ဆီကိုေရာင္းမစားဘူးလားမသိ။ က်ေနာ္ေတာ့မထင္ပါဘူး ။
ႏွမ္းေစ့ပဲ ယူမယ္ထင္တယ္။
ဒီမွာေတာ့ ႏွမ္းပင္အကိုင္းကို ေသခ်ာ အခြံသပ္ၿပီး အသံုးခ်ေနတာ ။ အင္းး ... ဟုတ္ေနတာပဲ။
Vista

မသက္ေဝက ခ်စ္လို ့ တက္ခ္ထားေတာ့က်ေနာ္ကလည္းခ်စ္လို ့ေရးရေတာ့မွာေပါ့။
က်ေနာ္တို ့ႏွစ္ေယာက္အေၾကာင္းကေတာ့ သူမ်ားစံုတြဲေတြနဲ ့သိပ္တူမွာမဟုတ္ပါဘူး။

က်ေနာ္နဲ ့ကိုကိုက ဆုေတာင္းမွားခဲ့ေလသလားလို ့ေျပာရမယ့္ ႏွစ္ေယာက္ပါ။
ဟုတ္တယ္ ဆုေတာင္းမွားခဲ့လို ့သာ လင္မယားလာျဖစ္ေနရတာ ၊
ဆုေတာင္းမွန္ခဲ ့ရင္ ေမာင္ႏွမ ၊ဒါမွမဟုတ္ ညီအစ္ကိုျဖစ္ရမွာ။
ဖူးစာေတြေရစက္ေတြေတာ့မေျပာတတ္ဘူး အရင္ဘဝကေတာ့ ပတ္သက္ခဲ့ဖူးတာအေသအခ်ာ။
ဆုေတာင္းတာပဲလြဲသလား ၊ ဆုေပးတဲ့လူကပဲနားၾကားလြဲေလသလားမသိဘူး ။
က်ေနာ္တို ့မွာတစ္ေယာက္ဟာတစ္ေယာက္ရဲ ့တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းျဖစ္တယ္။
ႏွစ္လႊာေပါင္းတစ္ရြက္ ဘာညာေတြကအပိုေတြမို ့ မေျပာလိုပါဘူး ။
ခုဘဝမွာျဖစ္ရမွာက ေမာင္ႏွမေတာင္ အခ်င္းတူ အမႊာေလာက္ကိုျဖစ္ရမွာ ။
ႏွစ္ေယာက္စလံုးမွာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား တူတာေတြမ်ားတယ္။
မတူတာေတြလည္းရွိပါတယ္ အမႊာေတြေတာင္မွ အားလံုးမတူဘူးေလ။

က်ေနာ္တို ့ရုပ္ခ်င္းဆင္တယ္ ( တစ္ကယ္က ဘယ္နားမွကိုမတူတာ ) ဒါေပမယ့္မသိတဲ့လူဆို ေမာင္ႏွမပဲထင္ၾကေအာင္ကိုဆင္တယ္။
က်ေနာ္တုိ ့ အတြဲမဟုတ္ခင္ကတည္းက အတြဲထင္ခံရတယ္ ( ေမာင္နွမ မဟုတ္မွန္းသိတဲ ့သူေတြက ) ။

ခုတူတာေတြစေျပာမယ္ေနာ္။

က်ေနာ္တို ့၂ ေယာက္လံုး မိသားစုမွာအငယ္ဆံုးေတြျဖစ္တယ္။အေမေတြ အသက္ႀကီးမွေမြးခဲ့ၾကတာျခင္းလည္းတူတယ္။
ႏွစ္ေယာက္စလံုးမွာတစ္ေယာက္ဟာတစ္ေယာက္ရဲ ့ပထမဆံုးရည္းစားေတြျဖစ္တာလည္းတူတယ္။

အႀကိဳက္ခ်င္း တူတဲ ့ဘဝမွာေတာ့ ၊
အထက္တန္းတံုးက ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကို နွစ္ေယာက္လံုး တူတူ သေဘာက်ဖူးတယ္ ။
ဟမ္ ရွဳပ္သြားပလား ၊ က်ေနာ္ကမိန္းကေလးပါ ဟုတ္တယ္ ၊ ဒါေပမယ့္ေယာက်ာ္းေလးစိတ္ကတစ္ဝက္နီးပါးပဲ။
ဆုေတာင္းမွားပါတယ္ဆိုမွ ၊ အမွန္က အမႊာညီအစ္ကုိျဖစ္ခဲ ့ရမွာ။
ဒါေပမယ့္ ေကာင္မေလးက အလြန္ေခတ္ဆန္တဲ့ မိသားစုက ပီပီ ၊ ေခတ္ဆန္တယ္။ဆိုရွယ္က်တယ္။
ကိုကို ့အႀကိဳက္နဲ ့ျပဒါးတစ္လမ္းသံတစ္လမ္းမို ့ ကိုကိုက မစဥ္းစားေတာ့ဘူး ။
လူပံုစံကိုေတာ့ သေဘာက်တယ္ ဘယ္လို မွမယံုၾကည္ႏိုင္လို ့တဲ့ ။
ဟိုကေတာ့ေစာင့္ေနရွာတယ္ သနားစရာ ၊ က်ေနာ္ကလည္း မိန္းကေလးမိုလို ့ေပါ့ ကေတာက္ !။

က်ေနာ္တို ့ႏွစ္ေယာက္လံုး စကားနည္းတယ္ ( သူမ်ားေတြနဲ ့မေျပာျဖစ္ဘူး ) ။
ႏွစ္ေယာက္တည္းဆို ေပါက္ေပါက္ေဖာက္သလို ေျပာတယ္ ၊ တစ္ခါတစ္ေလ လုေျပာရတယ္ ။
တစ္ေန ့တစ္ေန ့တစ္ေယာက္နဲ ့တစ္ေယာက္အလုပ္အျပန္ေတြ ့တာနဲ ့ ၊
တစ္ေန ့ဘာျဖစ္လာတယ္ဆိုတာ ကို ျပန္ေျပာၾကတယ္။
ပိတ္ရက္ေတြဆိုရင္ေတာ့ အတူတူရွိေနၾကေတာ့ အသစ္အဆန္း မရွိတာနဲ ့သိပ္မေျပာျဖစ္ဘူး ။
ကိုကို က လည္း သူ ့မိသားစုမွာေတာင္ ဘယ္သူနဲ ့မွ အဲလိုေျပာေလ့ မရွိဘူး။
သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့လည္းခင္တာခင္တာပဲ အဲလို ့မေျပာတတ္ဘူး ။က်ေနာ္န ဲ့ပဲေျပာတာ ၊ တိုင္ပင္တာ။
က်ေနာ္က တစ္ကယ္ေတာ့ သူ ့ကို ဂိုဒ္လုပ္ေပးနိုင္တဲ့ဦးေႏွာက္လည္းမရွိပါဘူး ။သူ ့ခမ်ာသနားစရာ ေျပာရံုပဲ။
က်ေနာ္ကေတာ့ သူ ့ကိုေျပာတယ္ဆိုတာမွာ အၾကံေတာင္းတာကခပ္မ်ားမ်ားရယ္။
ဘယ္ေနရာမဆို ကိုကို ဆံုးျဖတ္တာ ေတြးတာက က်ေနာ့္ထက္ ၁၀ ဆသာေလ့ရွိတယ္။
အလုပ္သြားေနၾကရင္လည္း ထူးျခားတာ ဘာမွမဟုတ္တာေတြလွမ္းေျပာေလ့ရွိပါတယ္။
ခုေရးေနရင္းေတာင္ အလုပ္ကေန “ ကုိယ့္ ၂ လီတာေရဘူးကြဲသြားတယ္ “
လို ့ဖုန္းလွမ္းဆက္ေနေသးတယ္။

အစားအေသာက္ ႀကိဳက္တာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားတူတယ္။
အခ်ဥ္ႀကိဳက္တယ္၊ အသုပ္ႀကိဳက္တယ္ ၊ လဖက္ႀကိဳက္တယ္ ၊ရွမ္းစာႀကိဳက္တယ္၊ ငါးမုန္ ့ေၾကာ္ အာလူးေၾကာ္ ႀကိဳက္တယ္. ..တယ္.. တယ္။က်ေနာ္ နဲ ့မတူတာဆိုလို ့ ကိုကိုက ငါးဟင္းမႀကိဳက္ဘူး ။
အရြက္ေၾကာ္ရင္ မက်က္တစ္က်က္ေတြမႀကိဳက္ဘူး က်လိ ၊က်လိ နဲ ့တဲ့။
က်ေနာ္က နည္းနည္းႏြမ္းသြားတာနဲ ့စားတတ္တယ္။
ဒါေပမယ့္ သူကေခ်းမမ်ားဘူး။
ဗိုက္ဆာရင္ ဘာနဲ ့ျဖစ္ျဖစ္စားတတ္တယ္ဆိုတဲ ့လူ။
က်ေနာ္က ေတာ့မႀကိဳက္တာနဲ ့စားရမယ္ဆို ဗိုက္ပါမဆာေတာ့တဲ့လူ။

က်ေနာ္တုိ ့ႏွစ္ေယာက္လံုးသူမ်ား ကို ကူညီရတာ ဝါႆနာပါတယ္။
ကူညီလို ့လည္း သူမ်ား ေတြပတ္သြားတာလည္းထပ္ေနၿပီ။ ပိုက္ဆံေခ်းၿပီးျပန္မရတာလည္း ခဏခဏ။
ဟိုေန ့ကေတာင္ေျပာျဖစ္ၾကေသးတယ္ “ ေနာက္ပိုင္းမွာ တို ့ေတြေငြေၾကးနဲ ့ပတ္သတ္တာကို
သိပ္ မကူညီၾကရင္ေကာင္းလိမ့္မယ္လို ့“ ။ လိုအပ္လို ့ေတာင္းလို ့တတ္ႏိုင္သေလာက္ေပးလိုက္ရတာကို ႏွစ္ေယာက္လံုးေက်နပ္တယ္။ ေခ်းၿပီး ျပန္မေပးရင္ သိပ္စိတ္ကုန္တာ။

က်ေနာ္တို ့ႏွစ္ေယာက္စလံုးေအးေအးေနရတာႏွစ္သက္တယ္ ။
Shopping ၊ ပါတီ ၊ ဧည့္ခံပြဲေတြကို ေဝးေဝးေရွာင္တယ္ မျဖစ္လြန္းမွ သြားၾကတယ္။
ေတာေတာင္ သဘာဝ ကိုခ်စ္တယ္။ ေရကန္နား ၊ ပင္လယ္နားသြားထုိင္ပီး စိတ္ေအးလက္ေအးနားရတာကို သေဘာက်တယ္ ။ ဓါတ္ပံု ဝါႆနာပါတယ္။ တိရိစာၦန္ေတြ ခ်စ္တယ္ ။ National Geographic တို ့BBC
တို ့ကလာတဲ့ အေကာင္ပေလာင္ေတြအေၾကာင္းဗဟုသုတေတြၾကည့္ရတာ သေဘာက်တယ္ ။
ကိုကို က Documentary ေတြႀကိဳက္တယ္ ၊ က်ေနာ္က သူၾကည့္ရင္လိုက္ၾကည့္တယ္။
က်ေနာ္ကက်ေတာ့ စကားေျပာမ်ားမ်ားပါတဲ ့ Drama movies ေတြႀကိဳက္တယ္ ။ က်ေနာ္ၾကည့္ရင္သူလိုက္ၾကည့္တယ္။
စာဖတ္ဝါႆနာပါတာလည္းတူတယ္။ အဂၤလိပ္ဝတၳဳ ၊ ျမန္မာဝတၳဳ အကုန္ဖတ္( ေရႊဥေဒါင္း အႀကိဳက္ဆံုး )။
သီခ်င္း က်ေတာ့ ႀကိဳက္တာတူလိုက္မတူလိုက္ပဲ။ ကိုကို က ဟဲဗီးေတြႀကိဳက္တယ္ ။
Skid row , White lion, AC DC , Guns and Roses, Bon Jovi , Metallica, Scorpions ..etc။
က်ေနာ္လည္းႀကိဳက္ပါတယ္ Ozzy Osbourne ႀကီး ကလြဲလို ့။
က်ေနာ္က Miley Cyrus, Jesse McCartney , Taylor swift , Justin biber ,Eminem စသည္ျဖင့္နွစ္သက္တယ္ ၊ကိုကိုလည္း တစ္ခ်ိဳ ့သီခ်င္းေတြ ႀကိဳက္ပါတယ္။

ဟင္ ဒီႏွစ္ေယာက္ သိပ္တူေနတယ္ ထင္လား ။ လာပါေတာ့မယ္ မတူတာေတြ ။
အသြင္မတူ၊ အက်င့္မတူတာေတြ ဒီမွာပါ။
ကိုကို ကတစ္ခုခုဆို ခ်က္ျခင္းလုပ္တတ္တယ္ ။ စာေမးပြဲအတြက္စာဖတ္တာကလြဲလို ့။
သူကဉာဏ္္ေကာင္းလို ့စာေတာ့ ဝီရိယမရွိဘူး။ဘယ္ေတာ့ထဖတ္ဖတ္မွတ္မိတာကိုး။
မဖတ္ဘဲသြားေျဖလည္း အမွတ္ေကာင္းတာပဲ ။
က်ေနာ္က ဉာဏ္္မေကာင္းလို ့စာကို ဝီရိယနဲ ့ဖတ္ရတယ္။က်န္တာကေတာ့ အခ်ိန္ဆြဲလုပ္တတ္တယ္ ၊ ေနာက္ဆံုး အခ်ိန္ေရာက္ခါနီးမွ ဖုတ္ပူမီးတိုက္လုပ္ေပါင္းမ်ားလွပီ။ ကိုကို ကအဲဒါကိုအၿမဲပဲ ဆူေလ့ရွိတယ္ ။ ဒါလည္းမမွတ္ဘူး။
ကိုကို ကသူနဲ ့ပတ္သတ္တဲ ့စာရြက္စာတမ္းေတြ ၊ မွတ္တမ္းမွတ္ရာေတြ ၊အကုန္သပ္သပ္ရပ္ရပ္ထားတတ္တယ္။
အေရးႀကီးတာေတြအကုန္လံုး စကမ္ဖတ္၊ စီဒီခုတ္ စက္ထဲသိမ္းထားတယ္။
ေက်ာင္းတုနး္ကစာေတြေတာင္ လိုတယ္ထင္တာေတြ စကမ္ဖတ္ External Hard disk ထဲသိမ္းထား ။
လိုအပ္တာေတြဆိုအကုန္ ဖိုင္တြဲထား တာ။ ဘာမဆို တိတိက်က်ေသေသခ်ာခ်ာ။
က်ေနာ္ကေတာ့ ဘယ္နားေရာက္လုိ ့ေရာက္မွန္းမသိ ၊အၿမဲေပ်ာက္ ၊ မေတြ ့ေတာ့။ မမွတ္မိေတာ့တာခ်ည္းပဲ။
အခုေတာ့ ကိုကို လုပ္သလို လုိက္လုပ္တာ အေတာ္ေလးတိုးတက္ေနၿပီ။ စာရြက္စာတမ္းသိမ္းစရာဆို အရင္လို အခ်ိန္မဆြဲဘဲ ထသိမ္းလိုက္တယ္။ မဟုတ္ရင္ဘယ္ေရာက္မွန္းကို မသိေတာ့တာ။ေမ့တတ္တာလည္းအလြန္ပဲ။

ကိုကို ကမွတ္ဥာဏ္ေကာင္းသေလာက္ က်ေနာ္ကေမ့တတ္တာ။ ကိုကို ကသူ ့မူႀကိဳတုန္းက သူငယ္ခ်င္းကအစမွတ္မိတယ္။ က်ေနာ္ကေတာ့ လမ္းေတြ ့တဲ ့သိပ္မရင္းႏွီးခဲ့တဲ ့သူငယ္ခ်င္း ဆိုဘယ္တုန္းကသိခဲ့တာလည္းေတာင္ ျပန္မေဖာ္ႏိုင္ဘူး။

ကိုကို ကသခ်ၤာအလြန္ေတာ္တယ္။ အလြန္ ့အလြန္ ေတာင္ေျပာလို ့ရတယ္။
ဘာမွအားထုတ္စရာမလိုဘဲကို သခ်ာၤေတြ၊ရုပေဗဒေတြဆို အလိုလို သေဘာေတြေပါက္ေနတာ ။
အင္ဂ်င္နီယာဆိုတဲ ့နာမည္နဲ ့လံုးဝ ထိုက္တန္တဲ ့လူေပါ့။
က်ေနာ္ကလား သခ်ၤာမေတာ္ဘူး ၊ က်ေနာ့္အတြက္က သခ်ၤာဆိုတာ သင္ေလ ခ်ာေလ ။
ဘာ !! ၊ အင္ဂ်င္နီယာ ဟုတ္လား? မေျပာပါနဲ ့ အဲနံမည္တပ္တပ္ေျပာခံရမွာစိုးလို ့ကြန္ျပဴတာနဲ ့လုပ္စားေနတာ။

က်ေနာ္က ဂိန္းေဆာ့တယ္ ၊ ဘေလာ့ေရးတယ္ ။ ကိုကို ကဒါေတြဟာအခ်ိန္ျဖဳန္းတာပဲ လို ့ေျပာတယ္။
သူလည္း ဘယ္ေတာ့မွ မလုပ္ဘူး ။ က်ေနာ့္ လုပ္တာေတာ့ မတားပါဘူး ။ လာလည္းမဖတ္ဘူး ။
အဲ ဓါတ္ပံုတင္ထားတဲ ့ပိုစ့္ဆိုရင္ေတာ့ ၾကည့္တယ္။သူ ့ေရွ ့မွာ ဂိန္းေဆာ့တာမ်ားလာရင္ေတာ့ ဆူတယ္။နားပါလား ၊ အပိုလုပ္ေနတယ္ ။ အဲအခ်ိန္ေတြ စာေမးပြဲေျဖမယ့္စာဖတ္ပါလား ။
ဒီတစ္သက္ျဖစ္အံုးမယ္ CCIE ဘာညာေပါ့ ။ နည္းနည္းပါ ေနာက္ေတာ့ေမာလို ့ထင္တယ္ ေျပာေတာ့ဘူး။

က်ေနာ္နဲ ့သူနဲ ့က အသက္အမ်ားႀကီးမကြာေပမယ့္ ၊လူႀကီးနဲ ့ကေလးလိုျဖစ္ေနတာ။
ကိုကို ကအုပ္ထိန္းသူ ေနရာပါယူထားရတာ။က်ေနာ္က ေတာ့ ခ်စ္ေၾကာက္ရိုေသမီးလိုေမႊ ဆိုတဲ့သူ။

ေကာင္းရာေကာင္းေၾကာင္းလမ္းညႊန္ေျပာျပတာဆိုရင္ မွန္တဲ့လူကေျပာေၾကး ။ ဘာမွမျဖစ္ဘူး။
ကိုကို လိုတာရွိလည္း က်ေနာ္ေထာက္ျပလို ့ရတယ္ ၊
စိတ္မဆိုးဘူး ခ်က္နဲ ့လက္နဲ ့က်က်နနေျပာရင္္ ပို သေဘာက်ေသးတယ္။

က်ေနာ္တို ့ႏွစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္မလိမ္မညာဘူး ။
လိမ္တာလည္းမႀကိဳက္ဘူး ။ ဒါအရမ္းကို serious ျဖစ္တဲ ့ကိစၥပဲ ။လိမ္တတ္တဲ့လူကိုလည္း အထင္မႀကီးေတာ့ဘူး။ အကုန္ျပန္ေျပာေလ့ရွိတာေၾကာင့္တစ္ေယာက္နဲ ့တစ္ေယာက္ အူမ ေခ်းခါးက အစ အကုန္သိတယ္။
ဒီနွစ္ေယာက္ေပါင္း တစ္ဘဝလို ျဖစ္ေနတယ္။
ဒါဟာ ေကာင္းလည္းေကာင္းတယ္ မေကာင္းလည္းမေကာင္းျပန္ဘူး။
ဘာလို ့လည္းဆိုေတာ့ ႏွစ္ေယာက္ ကစိတ္ဆိုးစိတ္ေကာက္လုိ ့မရျဖစ္ေနတာ။
အခ်င္းခ်င္းမေက်နပ္တာဘယ္သူ ့ကိုမွမေျပာဖူးဘူး ။ အခ်င္းခ်င္းပဲ မ်က္ႏွာၾကည့္ၿပီး ေျပာပလိုက္ၾကတယ္။
စိတ္ဆိုး စိတ္ေကာက္တယ္ဆုိလည္း ၅မိနစ္မျပည့္ဘူး ျပန္ေခၚရတယ္။
ေနလို ့မွမရတာကို ၊ ေျပာစရာ တစ္ျခားသူမရွိသလို ျဖစ္ေနတယ္။
သူ ့ကိုစိတ္ဆိုးရင္းနဲ ့ကိုယ္ဘာကိုယ္စိတ္ညစ္ၿပီး စိတ္ျပန္ဆိုးေနရတယ္ ၊မေကာင္းဘူး။
ကိုယ့္ Life ကို share လုပ္ထားသလို ့ျဖစ္ေနတာ ။

ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို ့ႏွစ္ေယာက္မွာ တစ္ခုခုျဖစ္လိုက္ရင္ အတူတူျဖစ္တတ္တယ္။ အဲဒါမေကာင္းဘူး။
ကိုကိုေနမေကာင္း တဲ့အခါ က်ေနာ္လည္း ဖ်ားေလ့ရွိတယ္။ အၿမဲေတာ့မဟုတ္ဘူး ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ။ အဲဒါမေကာင္းဘူး တစ္ေယာက္တစ္ေယာက္ ေကာင္းေကာင္းမျပဳစုႏိုင္ၾကဘူး။
ဒါ့ေၾကာင့္ေျပာတယ္တစ္ခ်င္းထဲအမႊာျဖစ္ရမွာ လြဲလာပါတယ္ဆို။

က်ေနာ့္စိတ္ရင္းက ကိုကို ့ကို က်ေနာ့္ထက္ပိုေခ်ာ၊ ပိုလွ ပိုေတာ္တဲ ့တစ္ေယာက္နဲ ့ရေစခ်င္တာပါ။
ဒါေပမယ့္ ကိုကို ကေျပာတာက သူ ့life ကုိ share တဲ ့ေနရာမွာ ၁၀၀ % ယံုၾကည္ရ သူနဲ ့ပဲလက္တြဲခ်င္တယ္။

မိန္းမ၊ေယာက်္ားဆိုခြဲျခားမထားျခင္ဘူး။ က်ေနာ္တို ့နွစ္ေယာက္ကက်ေတာ့ေသြးသားလို ့ျဖစ္ေနတာ။ ဘဏ္အေကာင့္ဆိုလည္း အတူတူတြဲထားတယ္။ သူ ့ပိုက္ဆံဟာကိုယ့္ပိုက္ဆံပဲ။
သူ ့မိသားစုဟာကိုယ့္မိသားစုျဖစ္တယ္။ ႏွစ္ဘက္ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းအတြင္းေရးအျပင္ေရး အကုန္သိတယ္။
အဲလို သေဘာထားလို ့ရတဲ့လူမ်ိဳးဟာတစ္သက္မွာ သိပ္မ်ားမ်ားမရွိႏိုင္ဘူးထင္ပါတယ္။
အခ်င္းခ်င္းကလြဲလို ့ဘယ္သူ ့ကိုမွ မယံုနိုင္ၾကတဲ့အတြက္ ဘယ္သူနဲ ့မွယူလို ့မျဖစ္ ေတာ့တာ။
ကိုကို ့မွာမ်ား ၀ဋ္္ေၾကြးပါလာေလသလား ဟားဟား။

လက္တြဲေဖာ္ေတြ အသြင္တူတာမတူတာနဲ ့ပတ္သက္လို ့က်ေနာ့္ယံုၾကည္တာကေတာ့
အဓိက အခ်က္အျခာက်တဲ ့ေနရာေတြမွာ အသြင္တူမွ ပိုအဆင္ေျပမယ္လို ့ထင္ပါတယ္။
ေအးေဆးေနတတ္သူနဲ ့ သြားသြားလာလာေနမွေပ်ာ္တ့ဲလူဆို ႏွစ္ေယာက္လံုး လိုက္ေလွ်ာႏိုင္လြန္းမွ အိုေကလိမ့္မယ္။အလွဳအတန္းရက္ေရာသူနဲ ့ကုတ္ကတ္သူနဲ ့ဆိုရင္ေရာဘယ္လို လုပ္ပါ့မလည္း။
က်န္တဲ့အေသးအဖြဲေတြကေတာ့ ညိွယူလို ့ရပါတယ္ေလ။
အခ်စ္နဲ ့အရာရာကို အေကာင္းအတိုင္းျဖစ္ေစမည္ ဆိုတာကိုေတာ့ က်ေနာ့္အေနနဲ ့အၾကြင္းမဲ ့မယံုတာအမွန္ပါပဲ။